Η διδακτική του απαρέμφατου και της μετοχής στον ρητορικό λόγο του Λυσία υπέρ Μαντιθέου ως μέσο πειθούς

Η παρούσα εργασία έχει ως βασικό στόχο να ασχοληθεί με τη μεθοδολογία της διδασκαλίας του αρχαίου ελληνικού ρητορικού λόγου του Λυσία, Ὑπὲρ Μαντιθέου, εστιάζοντας στην συντακτική λειτουργία του απαρεμφάτου και της μετοχής, ως απαραίτητα συστατικά στοιχεία του έντεχνου ρητορικού λόγου. Ο συγκεκριμένος ρητορικός λόγος αποτελεί διδακτικό αντικείμενο στο μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών προσανατολισμού της Β΄ Λυκείου. Η επισήμανση του σημαντικού ρόλου του απαρεμφάτου και της μετοχής, κατά τη διδακτική πράξη, συμβάλλει στην κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του αρχαίου ελληνικού λόγου και στην προετοιμασία τους για τη διδασκαλία του υποτεταγμένου λόγου.
Η Κειμενοκεντρική προσέγγιση και η Δομολειτουργική - Επικοινωνιακή Γραμματική αποτέλεσαν βασικά μεθοδολογικά εργαλεία για την ανάλυση του ρητορικού λόγου.