Ταυτότητα, λόγος και δόλος της γυναίκας στην αρχαία ελληνική τραγωδία: Κλυταιμνήστρα, Μήδεια και Δηιάνειρα

Η εργασία αυτή έγινε στα πλαίσια των μεταπτυχιακών σπουδών μου στο πρόγραμμα Ελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία στο Ανοικτό πανεπιστήμιο Κύπρου.
Στόχος της παρούσας διατριβής είναι η διερεύνηση της απεικόνισης της γυναίκας στην αρχαία ελληνική τραγωδία, με αφορμή τις τραγωδίες Αγαμέμνων του Αισχύλου, Μήδεια του Ευριπίδη και Τραχίνιες του Σοφοκλή . Θα γίνει μια προσπάθεια ώστε να αναλυθεί , υπό το πρίσμα των Θεωριών του Φύλου, ο χαρακτήρας των τριών ηρωίδων, της Μήδειας, της Κλυταιμνήστρας και της Δηιάνειρας με έμφαση στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που τις ξεχωρίζουν από τα γυναικεία πρότυπα του 5ου αιώνα. π.Χ. Θα επιχειρηθεί επίσης η ερμηνεία των εγκληματικών πράξεων των ηρωίδων, που και στις τρεις περιπτώσεις συνιστούν μια αντίδραση στην αδικία που αυτές έχουν υποστεί από τον άνδρα. Τέλος, θα προταθεί μια συγκριτική παρουσίαση των τριών τραγικών ηρωίδων, ώστε να φωτιστούν κοινά σημεία, αλλά και αποκλίσεις στη δράση και το χαρακτήρα τους. Με όπλο τους τον δόλο, οι τρεις τραγικές γυναικείες μορφές που μελετά αυτή η εργασία προκαλούν την διασάλευση της ισορροπίας του οίκου και τελικά την κατάλυση του.