Η πρόσληψη του ομηρικού έπους στο μυθιστόρημα Ανεμώλια του Ισίδωρου Ζουργού.

Ο σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο ο Ισίδωρος Ζουργός οικειοποιείται και μετασχηματίζει τα ομηρικά έπη στο μυθιστόρημά του Ανεμώλια, το οποίο δημοσιεύτηκε το 2011. Η μελέτη βασίζεται στην αισθητική της πρόληψης του Χ. Γ. Γιάους, στις απόψεις του Μ. Μπαχτίν για τη διαλογικότητα και το μυθιστόρημα και στις θεωρίες των Τ. Κρίστεβα, Π. Μπαρτ και Ζ. Ζενέτ για τη διακειμενικότητα. Αρχικά, ερευνάται η επιρροή του ομηρικού έπους σε άλλα έργα του συγγραφέα. Έπειτα αναλύονται οι χαρακτήρες του μυθιστορήματος σε σύγκριση με τους αντίστοιχους ομηρικούς και παρουσιάζεται αδρομερώς η πλοκή του. Επίσης, εξετάζονται η δομή, οι αφηγηματικές τεχνικές, το ύφος και η γλώσσα του. Ακολούθως, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στις σχέσεις του με νεότερα ομηρικά διακείμενα.
Από την ανάλυση προκύπτει ότι ο συγγραφέας συνέθεσε μία σύγχρονη ιστορία για την ανδρική απόδραση και περιπλάνηση που τη διατρέχει μία διαρκής και φανερή συνομιλία με τον ομηρικό κόσμο. Ταυτόχρονα, αξιοποίησε τους μηχανισμούς της ανατροπής και της παρωδίας, για να υμνήσει την ανδρική φιλία και να παρουσιάσει τα αδιέξοδα της γενιάς του καθώς και την πορεία της σύγχρονης Ελλάδας.