Ο ρόλος του μάρκετινγκ στους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς: Η περίπτωση της εθελοντικής αιμοδοσίας

Abstract

Οι δωρεές αίματος στην Ελλάδα είναι ανεπαρκής και δεν μπορούν να καλύψουν τις υψηλές ανάγκες μετάγγισης αίματος που πηγάζουν από τους μεγάλους αριθμούς των θαλασσαιμικών ασθενών, των ασθενών με δρεπανοκυτταρική αναιμία και την εφαρμογή νέων χειρουργικών τεχνικών. Οι προσπάθειες για την επίτευξη της αυτάρκειας, και έναν ασφαλέστερο και διαχειρίσιμο εφοδιασμό αίματος θα πρέπει να εστιαστούν στην στρατολόγηση και διατήρηση περισσότερων εθελοντών δοτών και στην μετατροπή της «μεγάλης πισίνας» των δοτών αντικατάστασης (αιμοδότες με υποχρέωση αντικαταβολής που καλούνται να αντικαταστήσουν το αίμα που χρησιμοποιήθηκε από τους ίδιους ή από συγγενείς τους), σε εθελοντές. Με την παρούσα έρευνα επιχειρήθηκε να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με τους παράγοντες υποκίνησης του πληθυσμού του Νομού Πιερίας όσον αφορά στην εθελοντική αιμοδοσία και να διατυπωθούν προτάσεις υλοποίησης κοινωνικού μάρκετινγκ, που θα οδηγήσουν σε αλλαγή συμπεριφοράς του κοινού και υιοθέτηση μιας θετικής στάσης απέναντι στην εθελοντική αιμοδοσία. Στην έρευνα συμμετείχαν 124 δυνητικοί εθελοντές αιμοδότες, άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 18-65. Από τα 124 ερωτηματολόγια τα οποία απαντήθηκαν, τα 60 αφορούσαν κοινό που μόλις είχε αιμοδοτήσει και τα υπόλοιπα 64 επισκέπτες του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε μία σε βάθος συνέντευξη με την Διευθύντρια τμήματος αιμοδοσίας του Γ.Ν. Κατερίνης και τηλεφωνικές συνεντεύξεις με εκπροσώπους αιμοδοτικών συλλόγων του Νομού Πιερίας. Τα κύρια συμπεράσματα τα οποία προέκυψαν ήταν ότι αυτοί οι οποίοι παρουσιάζουν έντονη αιμοδοτική συμπεριφορά είναι οι άνδρες ενώ οι γυναίκες και οι νέοι παρουσιάζουν μειωμένη αιμοδοτική συμπεριφορά. Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους δίνουν αίμα οι αιμοδότες του Νομού Πιερίας, είναι η εξασφάλιση αποθεμάτων για προσωπική χρήση και η προσφορά στο κοινωνικό σύνολο ενώ ως επικρατέστεροι λόγοι μη αιμοδοτικής συμπεριφοράς προέκυψαν οι λόγοι υγείας και η αδιαφορία. Το σημαντικότερο πρόβλημα το οποίο αναδύθηκε, ήταν η ανάγκη υπενθύμισης της αιμοδοσίας, σε αιμοδότες οι οποίοι είναι απενεργοποιημένοι, ενώ τέλος σημαντικότερα κίνητρα τα οποία μπορούν να οδηγήσουν σε αλλαγή στάσης όσον σελίδα 6 αφορά στην εθελοντική αιμοδοσία αναδείχθηκαν η καλύτερη ενημέρωση του κοινού, η δημιουργία συλλόγων αιμοδοτών ανά περιοχή, η καθιέρωση εξαμηνιαίας αιμοδοσίας στον χώρο εργασίας και τέλος ο αλτρουισμός.