Επαγγελματική εξουθένωση εργοθεραπευτών και φυσικοθεραπευτών σε ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο αποκατάστασης

Abstract

Εισαγωγή: Η επαγγελματική εξουθένωση είναι ένα σύνδρομο που παρατηρείται συχνά στους επαγγελματίες υγείας εξαιτίας της ιδιαίτερης φύσης του επαγγέλματός τους, της καθημερινής επαφής με τον ανθρώπινο πόνο και τις δύσκολες συνθήκες εργασίας.. Έχει επιπτώσεις τόσο στους ίδιους, όσο στον ασθενή και στις υπηρεσίες που του προσφέρει, αλλά και στο ίδιο το σύστημα υγείας. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνήσει το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης στους Εργοθεραπευτές και Φυσικοθεραπευτές του Γενικού νοσοκομείου «Ασκληπιείο Βούλας». Επίσης, να εκτιμήσει την επίδραση των προσωπικών και δημογραφικών στοιχείων των εργαζομένων στις τρεις διαστάσεις του συνδρόμου. Τέλος, να εξετάσει εάν η συναισθηματική εξάντληση, η αποπροσωποποίηση και τα προσωπικά επιτεύγματα διαφοροποιούνται μεταξύ τους για τους Εργοθεραπευτές και αντιστοίχως για τους Φυσικοθεραπευτές.

Μεθοδολογία: Η έρευνα διεξήχθη στο Γενικό νοσοκομείο «Ασκληπιείο Βούλας», τον Ιανουάριο του 2017. Χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο καταγραφής του συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης, της Maslach (Maslach Burnout Inventory, M.B.I.).Το δείγμα αποτέλεσαν 46 θεραπευτές από τους οποίους το 30,4% ήταν Εργοθεραπευτές και το 69,6% ήταν Φυσικοθεραπευτές.

Αποτελέσματα: Με βάση το ερωτηματολόγιο M.B.I. διαπιστώσαμε συνολικά ότι με μέση τιμή 16,55 η συναισθηματική εξάντληση είναι χαμηλή, με μέση τιμή 29,20 τα προσωπικά επιτεύγματα είναι υψηλά και με μέση τιμή 7,57 η αποπροσωποποίηση είναι μέτρια. Έπειτα από συσχέτιση των δημογραφικών παραγόντων των Εργοθεραπευτών και Φυσικοθεραπευτών με τις τρεις διαστάσεις της επαγγελματικής εξουθένωσης, διαπιστώθηκε ότι οι θεραπευτές με τα λιγότερα έτη προϋπηρεσίας ( 0-5 έτη ) εμφανίζουν το μεγαλύτερο ποσοστό υψηλής αποπροσωποποίησης 13,04%. Επίσης εμφανίζουν το υψηλότερο ποσοστό στα χαμηλά προσωπικά επιτεύγματα 36,95 %.

Συμπεράσματα: Η έρευνα έδειξε ότι οι θεραπευτές με τα λιγότερα έτη προϋπηρεσίας εμφανίζουν σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης. Κρίνεται λοιπόν αναγκαία η περαιτέρω έρευνα προκείμενου να επανεκτιμηθούν τα αποτελέσματα, να γίνει καλύτερη κατανόηση του φαινομένου και να αναδειχθεί η έκταση του ώστε να υπάρξει έγκαιρη αντιμετώπιση.