Η εφαρμογή μεθόδων υποκίνησης στο προσωπικό δημοσίων οργανισμών ως μέσο βελτίωσης των παρεχόμενων υπηρεσιών

Abstract

Ως υποκίνηση ορίζονται οι δυνάμεις εκείνες, ή οι εξωτερικές και ψυχικές ανάγκες του εργαζομένου που διαμορφώνουν τη στάση και τη συμπεριφορά του απέναντι στην εργασία του και στον οργανισμό στον οποίο εργάζεται. Η διαδικασία της υποκίνησης είναι μια δυναμική διαδικασία που διαφέρει όχι μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά και στον ίδιο τον άνθρωπο, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, ανάλογα με τις ανάγκες, τους στόχους του, τη ψυχική κατάσταση και φυσικά το περιβάλλον του κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Η παρούσα εργασία διερευνά την επαγγελματική ικανοποίηση των νοσηλευτών του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας και το βαθμό ύπαρξης των παραγόντων υγιεινής και υποκίνησης της θεωρίας του F. Herzberg.Το δείγμα της μελέτης αποτελούν 125 νοσηλευτές του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας που συμμετείχαν εθελοντικά στην έρευνα. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έγινε στο στατιστικό λογισμικό statistical package for social sciences 1.6 (spss 1.6.) Η ανάλυση των στατιστικών δεδομένων της έρευνας έδειξε ότι η συνολική επαγγελματική ικανοποίηση των νοσηλευτών του Γενικού Νοσοκομείου Λάρνακας μπορεί να χαρακτηριστεί ως ‘μέτρια’ αφού στη σχετική ερώτηση του ερωτηματολογίου μόνο το 52% των νοσηλευτών δήλωσαν ότι είναι ικανοποιημένοι από την εργασία τους. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έδειξε ακόμη ότι για τους παράγοντες υγιεινής της θεωρίας του Herzberg, κύρος, διοίκηση του οργανισμού και επίβλεψη - εποπτεία οι νοσηλευτές εκφράστηκαν ουδέτερα δηλώνοντας ότι ούτε συμφωνούν ούτε διαφωνούν με την ύπαρξη τους. Ενώ για τους παράγοντες της ασφάλειας, των διαπροσωπικών σχέσεων και του μισθού η επικρατέστερη ομάδα των νοσηλευτών δηλώνει ότι συμφωνεί με την ύπαρξη τους με τα ποσοστά όμως να κινούνται σε χαμηλά επίπεδα (43,1%, 36,5% και 38,6% αντίστοιχα). Από τους παράγοντες υποκίνησης της θεωρίας του Herzberg η στατιστική ανάλυση έδειξε ότι για τον παράγοντα της αναγνώρισης της προσπάθειας η επικρατέστερη ομάδα των νοσηλευτών (43,6%) συμφωνεί. Για τον παράγοντα της επίτευξης στόχων οι νοσηλευτές (55,2%) συμφωνούν για την ύπαρξη του, όπως επίσης και για τον παράγοντα της υπευθυνότητας το 30,7% των νοσηλευτών δηλώνει ότι συμφωνεί με την ύπαρξη του. Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα του παράγοντα ‘αντικείμενο της εργασίας’ όπου το 80,7% των νοσηλευτών δηλώνουν ότι συμφωνούν σ’ αντίθεση με τον παράγοντα ‘εξέλιξη στην εργασία όπου το 72,4% των νοσηλευτών δηλώνουν ότι διαφωνούν εκφράζοντας την απουσία του παράγοντα αυτού.