Οι απόψεις των φοιτητών της νοσηλευτικής σεχτικά με τη μάθηση και την επίβλεψη στο κλινικό περιβάλλον

Η κλινική άσκηση αποτελεί ένα θεμελιώδες συστατικό στοιχείο της Νοσηλευτικής Εκπαίδευσης σε προπτυχιακό επίπεδο. Η ποιότητα του κλινικού μαθησιακού περιβάλλοντος και η επίβλεψη έχουν ένα ουσιώδη ρόλο να διαδραματίσουν στα μαθησιακά αποτελέσματα, στην απόκτηση αυτοπεποίθησης και την τελειοποίηση των κλινικών τους δεξιοτήτων των προπτυχιακών φοιτητών της νοσηλευτικής.
Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση των απόψεων και της ικανοποίησης των φοιτητών της νοσηλευτικής σχετικά με το κλινικό περιβάλλον μάθησης και την επίβλεψη τους σε διάφορα νοσηλευτικά τμήματα κατά την κλινική τους εκπαίδευση.
Μέθοδος – Υλικό. Χρησιμοποιήθηκε ποσοτική περιγραφική και συσχετική προσέγγιση. Τα δεδομένα συλλέχτηκαν με τη χρήση του ερωτηματολόγιο Clinical Learning Environment and Supervision and nurse teacher scale (CLES+T scale). Σ΄αυτό περιλαμβάνονται 34 ερωτήσεις κλειστού τύπου, οι οποίες ομαδοποιούνται σε 6 υποκατηγορίες: το κλινικό περιβάλλον μάθησης, το στυλ ηγεσίας της προϊστάμενης, τη νοσηλευτική φροντίδα στο θάλαμο, τη μάθηση στο θάλαμο, το περιεχόμενο επίβλεψης (μέντορα) και ο ρόλος του κλινικού συντονιστή. Η κάθε ερώτηση βαθμολογείται σε πεντάβαθμη κλίμακα Likert (1=διαφωνώ πλήρως-5=συμφωνώ πλήρως). Το ερωτηματολόγιο ολοκληρώνεται με μία ερώτηση που αξιολογεί τον βαθμό ικανοποίησης (κλίμακα 1-5) του φοιτητή κατά την κλινική του τοποθέτηση που μόλις έχει ολοκληρωθεί. Τον υπό μελέτη πληθυσμό αποτέλεσαν όλοι οι δευτεροετείς προπτυχιακοί φοιτητές της νοσηλευτικής (Ν=380) από τα 4 πανεπιστήμια της Κύπρου. Το ποσοστό ανταπόκρισης ήταν 94% (n=357).Η συλλογή δεδομένων έγινε κατά τη περίοδο Δεκέμβριο του 2010 και Μαρτίου του 2011.
Αποτελέσματα. Η υποκατηγορία «το περιεχόμενο της σχέσης επίβλεψης με τον μέντορα» είχε την πιο υψηλή τάση προς τη συμφωνίας (MO=4,18 ) και η υποκατηγορία «μάθηση στο θάλαμο» την χαμηλότερη (MO.=3,54). Επίσης, στη συχνότητα επίβλεψης από το μέντορα δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ της ομαδικής και της εξατομικευμένης επίβλεψης. Μεταξύ των υποκατηγοριών φάνηκε να υπάρχει θετική στατιστική συσχέτιση (r=0.313 μέχρι r=0.615 p<0.001). H ικανοποίηση σε σχέση με τις 6 υποκατηγορίες βρέθηκε να είναι στατιστικά σημαντική p<0,001. Η ολική ικανοποίηση των φοιτητών από την κλινική τους τοποθέτηση ήταν ΜO=3,99.
Συμπεράσματα. Οι σχέσεις επίβλεψης με τον μέντορα φαίνεται να αποτελούν τον κυριότερο παράγοντα που επηρεάζει θετικά την κλινική μαθησιακή διαδικασία.