Το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης στο νοσηλευτικό προσωπικό του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών "Παναγία η Βοήθεια"

Εισαγωγή : Η επαγγελματική εξουθένωση περιγράφεται ως ένα σύνδρομο πλήρους συναισθηματικής και σωματικής εξάντλησης, όπου ο εργαζόμενος έχει χάσει το ενδιαφέρον του για τους ασθενείς που φροντίζει, δεν είναι ικανοποιημένος από την εργασία του και δημιουργεί αρνητική εικόνα για τον εαυτό του. Αποτέλεσμα αυτών, είναι η υποβάθμιση της ποιότητας των προσφερομένων υπηρεσιών από τα νοσοκομεία, καθώς και αύξηση του κόστους των υπηρεσιών.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ερευνητικής εργασίας, ήταν η διερεύνηση του επιπέδου επαγγελματικής εξουθένωσης του νοσηλευτικού προσωπικού του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου, η ανίχνευση και προσδιορισμός των παραγόντων: δημογραφικών, εργασιακών και βλαπτικών συνηθειών του προσωπικού, που συμβάλουν στην εμφάνιση αυτού και τέλος η συσχέτιση του επιπέδου επαγγελματικής εξουθένωσης με την ικανοποίηση από την εργασία.
Δείγμα και μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 101 νοσηλευτές του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, από όλες τις κλινικές με τυχαία δειγματοληψία. Για την συλλογή των δεδομένων, χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο MBI-Human services inventory, κατόπιν εξασφάλισης ειδικής άδειας χρήσης αυτού. Το ποσοστό του δείγματος είναι αντιπροσωπευτικό ως προς τα χαρακτηριστικά του πληθυσμού και η ακρίβεια του δείγματος υπολογίστηκε σε περίπου 91%-92%, ποσοστό ικανοποιητικό για το είδος της έρευνας. Η στατιστική επεξεργασία των δεδομένων έγινε με την χρήση του SPSS- 17, με χρήση παραγοντικής ανάλυσης.
Αποτελέσματα: Από τα ευρήματα της έρευνας προκύπτει ότι τα επίπεδα επαγγελματικής εξουθένωσης του νοσηλευτικού προσωπικού ως προς τις τρεις διαστάσεις ήταν: υψηλά για την συναισθηματική εξάντληση (Μ.Ο.=34,4, δηλαδή μεγαλύτερα του 27), και μέτρια για την αποπροσωποποίηση (Μ.Ο.=9,06, δηλαδή μεταξύ 7 και 12) και την έλλειψης προσωπικών επιτευγμάτων (Μ.Ο.=34, 26, δηλαδή μεταξύ 32 και 38). Οι τιμές στατιστικής σημαντικότητας (p-value) των τριών διαστάσεων της επαγγελματικής εξουθένωσης ήταν: συναισθηματική εξάντληση: 0,456, αποπροσωποποίηση: 0, 215 και έλλειψης προσωπικών επιτευγμάτων: 0, 241.
Παράγοντες που σχετιζόταν με την επαγγελματική εξουθένωση ήταν ο φόρτος εργασίας, οι βλαπτικές συνήθειες του προσωπικού καθώς και άλλοι δημογραφικοί και εργασιακοί παράγοντες.
Συμπεράσματα: Η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων επαγγελματικής εξουθένωσης και ο προσδιορισμός των παραγόντων, θεωρείται πρωταρχικής σημασίας για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η λήψη μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης τόσο από το άτομο όσο και από τη διοίκηση θα οδηγήσει στην πρόληψη και στην μείωση των επιπτώσεων στο άτομο και στο σύστημα υγείας.