Αξιολόγηση ανθρώπινου δυναμικού στις ιδιωτικές επιχειρήσεις
Abstract
Σε ένα έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον, ένας από τους νευραλγικούς παράγοντες επιτυχίας των σύγχρονων επιχειρήσεων, αναδεικνύεται το Ανθρώπινο Δυναμικό. Οι επιχειρήσεις αντιλαμβανόμενες τη σπουδαιότητά του, δίνουν έμφαση στον τομέα διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού αλλά και στην βελτίωση των μεθόδων αξιολόγησης µε απώτερο σκοπό την μεγιστοποίηση της αποδοτικότητας των υπαλλήλων, αλλά και στην επίτευξη των στόχων του κάθε οργανισμού. Ο τομέας Αξιολόγησης του Ανθρώπινου Δυναμικού, αποτελεί πεδίο αδιάλειπτης έρευνας και αναζήτησης τρόπων βελτιστοποίησης του τμήματος Ανθρώπινου Δυναμικού για κάθε επιχείρηση, η οποία επιθυμεί να διατηρήσει το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα αλλά και τη βιωσιμότητά της στην αγορά.
Με δεδομένη την αναγνώριση που αποδίδεται στην Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων, οι στόχοι της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η , µε βάση τη βιβλιογραφική έρευνα, ενασχόληση µε τη σημαντικότητα και αξιοπιστία της Διαδικασίας Αξιολόγησης Προσωπικού, η ανασκόπηση μεθόδων/μέσων που χρησιμοποιούνται και η ενδεχόμενη σύνδεση των εξαγόμενων συμπερασμάτων µε το σύστημα αμοιβών και εκπαίδευσης.
Η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολουθήθηκε ήταν η δημιουργία ερωτηματολογίου με τη μορφή ερωτήσεων κλειστού τύπου και την ύπαρξη ερωτήσεων αφορμισμένων από τα ερευνητικά ερωτήματα που είχαν τεθεί ευθείς εξαρχής για την εκπόνηση της παρούσας διατριβής. Τα δεδομένα αναλύθηκαν και εξήχθησαν τα αποτελέσματα της έρευνας με τη βοήθεια του ηλεκτρονικού λογισμικού SPSS.
Τα συμπεράσματα - αποτελέσματα της μεταπτυχιακής διατριβής όπου έχουμε καταλήξει έχουν να κάνουν με διάφορες παραμέτρους. Η μια αφορά τη διαδικασία αξιολόγησης ως μια αξιόπιστη και αντικειμενική διαδικασία. Η άλλη παράμετρος συσχετίζεται με την διαδικασία της αξιολόγησης και πως αυτή βοηθά στην αύξηση της παραγωγικότητας και της απόδοσης των εργαζομένων. Μια τελευταία παράμετρος θα λέγαμε πως είναι τα κίνητρα που χρησιμοποιούν οι οργανισμοί και αν αυτά αφήνουν ικανοποιημένους τους εργαζομένους ή αν οι εργαζόμενοι θεωρούν κάποιο άλλο είδος παρακίνησης σημαντικότερο από αυτά που παραχωρούν οι οργανισμοί, όπως είναι ο μισθός/αμοιβή και η επιμόρφωση του προσωπικού.
Όπως θα αναλύσουμε στο τελευταίο κεφάλαιο, το Κεφάλαιο 5, θα διαπιστώσουμε πως σε μεγάλο βαθμό όπως φαίνεται από τα δεδομένα που συλλέχτηκαν από την έρευνα τείνουν να επιβεβαιώνουν τις πιο πάνω παραμέτρους.