Διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού. Η σημασία της εκπαίδευσης στην επαγγελματική ανάπτυξη των στελεχών δημόσιας διοίκησης. Η περίπτωση των στελεχών επιχειρηματικότητας του οργανισμού απασχόλησης εργατικού δυναμικού

Abstract

Η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας δημιουργεί ραγδαίες και ριζικές ανακατατάξεις στο σύγχρονο επιχειρηματικό τοπίο που αντανακλούν στην εντατικοποίηση του ανταγωνισμού, την δομική παραγωγική αναδιάρθρωση, το είδος της εργασίας και τη διαχείριση της πληροφορίας. Οι επιχειρήσεις πλέον έχουν αντιληφθεί ότι η επιβίωση τους εξαρτάται από την ικανότητα τους να μαθαίνουν γρηγορότερα από τους ανταγωνιστές. Έχουν καταλάβει ότι δρουν σε ένα επιχειρηματικό περιβάλλον όπου το συγκριτικό πλεονέκτημα επιτυγχάνεται μέσα από τη εκπαίδευση των ανθρώπινων πόρων που διαθέτουν. Κατανοούν την φιλοσοφία της εκπαίδευσης και την αντιμετωπίζουν σαν μια επένδυση μελλοντικής απόδοσης. Το δύσκολο έργο εισαγωγής των διοικητικών αλλαγών που απαιτούνται ώστε η επιχείρηση να καταστεί Οργανισμός Μάθησης προκειμένου να καρπωθεί τα οφέλη της εκπαίδευσης έχει αναλάβει η Διοίκηση Προσωπικού. Μια από τις βασικές αποστολές της αποτελεί και ο εμπλουτισμός της υπάρχουσας κουλτούρας με την εισαγωγή των απαραίτητων εκπαιδευτικών πολιτικών για τη δημιουργία ικανών στελεχών που θα συμβάλουν στην στοχοθεσία της επιχείρησης. Η εκπαίδευση αποτελεί το προθάλαμο της επαγγελματικής ανάπτυξης των στελεχών και οι επιχειρήσεις έχουν την απόλυτη ευθύνη σχεδιασμού της σταδιοδρομίας τους. Στην Ελλάδα η Δημόσια Διοίκηση αδυνατεί να ακολουθήσει τις παραπάνω βέλτιστες πρακτικές που υιοθετούνται από τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα για την ενίσχυση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται ως σπατάλη δημόσιων πόρων και ως απορριπτέα επενδυτική πρόταση με μειωμένο προσδοκώμενο όφελος. Τα δημόσια στελέχη υπάγονται σε οριζόντιες πολιτικές δράσεις όπου εκλείπουν οι στρατηγικές εξατομικευμένης εκπαίδευσης που θα αναβαθμίσουν το ρόλο των δημόσιων φορέων στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Κάτω από αυτήν την οπτική δημιουργήθηκε ο προβληματισμός για την συγγραφή της μεταπτυχιακής διατριβής όπου επιχειρείται η διερεύνηση ύπαρξης χάσματος μεταξύ των επιθυμητών και των πραγματικών παρεχόμενων υπηρεσιών από τα στελέχη επιχειρηματικότητας των ΚΠΑ. Βασικός «ύποπτος» της χαμηλής στάθμης των προσφερόμενων επιχειρηματικών υπηρεσιών αποτελεί η συσσώρευση εκπαιδευτικών αναγκών ως απόρροια της έλλειψης θεσμοθετημένης δημόσιας εκπαιδευτικής πολιτικής για την αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων (ΕΣΠΑ) και την προώθηση ευρωπαϊκών πολιτικών απασχόλησης.