| dc.description.abstract | Εισαγωγή: Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος που σχετίζεται με διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, των λιπών και των πρωτεϊνών, λόγω ανεπάρκειας στην έκκριση της ινσουλίνης, στη δράση της ή σε συνδυασμό των δύο. Βασικό γνώρισμα της νόσου είναι η υπεργλυκαιμία με αποτέλεσμα διάφορες χρόνιες επιπλοκές που κατατάσσονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες τη μακροαγγειοπάθεια και μικροαγγειοπάθεια. Η μείωση της ποιότητας ζωής των ασθενών λόγω επιπλοκών από την νόσο είναι συχνή στην τρίτη ηλικία και ως εκ τούτου η μέτρηση της ικανοποίησης των ασθενών από τη θεραπεία που λαμβάνουν ως δείκτης της ποιότητας της ιατρικής φροντίδας που τους παρέχετε κρίνεται σημαντική.
Σκοπός: Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή αποσκοπεί στη μέτρηση της ικανοποίησης από τη θεραπευτική αγωγή ατόμων τρίτης ηλικίας που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη και η διερεύνηση της πιθανής σχέσης της με το άγχος. Επιμέρους στόχοι είναι η διερεύνηση της συσχέτισης του άγχους, αλλά και της ικανοποίησης από τη θεραπευτική αγωγή, με διάφορους άλλους παράγοντες, σχετικούς με το σακχαρώδη διαβήτη, όπως είναι το φύλο, η ηλικία, η οικογενειακή κατάσταση, η μόρφωση, η χρονιότητα της νόσου, το είδος της θεραπείας, η εμφάνιση επιπλοκών, ο δείκτης μάζας σώματος, η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνης, η συχνότητα υπεργλυκαιμίας, η συχνότητα υπογλυκαιμίας και η αντίληψη του ασθενούς για το επίπεδο γλυκόζης αίματος.
Μεθοδολογία: Στην έρευνα συμμετείχαν 123 άτομα με διαγνωσμένο σακχαρώδη διαβήτη, ηλικίας άνω των 65 ετών. Η έρευνα διεξήχθη σε εξωτερικό ιατρείο δημόσιου νοσοκομείου στην Κύπρο. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν: α) το Diabetes Treatment Satisfaction Questionnaire (DTSQs) για μέτρηση της ικανοποίησης των διαβητικών ασθενών από τη θεραπεία που λαμβάνουν, β) το Short Anxiety Screening Test (SAST) για αξιολόγηση του άγχους σε άτομα τρίτης ηλικίας και γ) ένα κοινωνικό – δημογραφικό ερωτηματολόγιο.
Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος της ικανοποίησης από τη θεραπεία ήταν 23,13±0,64. To 23,6% των ασθενών είχαν θετικό και το 12,2% οριακό αποτέλεσμα στο τεστ άγχους. Η ικανοποίηση από τη θεραπεία έχει ισχυρή συσχέτιση με το άγχος (p-value=0). Επίσης η ικανοποίηση από τη θεραπεία σχετίζεται με το επίπεδο εκπαίδευσης (p-value=0,003), το είδος της θεραπείας (p-value=0), τις επιπλοκές (p-value=0,001), την συχνότητα εμφάνισης υπεργλυκαιμίας (p-value=0) και την αντίληψη που έχουν οι ασθενείς για το επίπεδο γλυκόζης αίματος (p-value= 0,004). Τα μεγαλύτερα ποσοστά ικανοποίησης αναφέρουν τα άτομα που δεν παρουσιάζουν άγχος, έχουν υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, δεν παρουσιάζουν επιπλοκές, δεν παρουσιάζουν καμία φορά υπεργλυκαιμία και θεωρούν ότι τα επίπεδα γλυκόζης αίματος είναι ικανοποιητικά. Το άγχος σχετίζεται με το είδος της θεραπείας (p-value=0,001), τις επιπλοκές (p-value=0,006), τη συχνότητα υπεργλυκαιμία (p-value=0), τη συχνότητα υπογλυκαιμία (p-value=0,009), την αντίληψη του ασθενούς για τα επίπεδα γλυκόζης αίματος (p-value=0,001), το δείκτη μάζας σώματος (p-value=0,037)και τη χρονιότητα της νόσου (Pearson correlation= 0,23, p-value=0,01). Τα υψηλότερα ποσοστά άγχους έχουν τα άτομα που η θεραπεία τους περιλαμβάνει τη χρήση ινσουλίνης, παρουσιάζουν μικροαγγειακές και μακροαγγειακές επιπλοκές, είναι παχύσαρκοι, δήλωσαν ότι τις περισσότερες φορές έχουν υπεργλυκαιμία ή υπογλυκαιμία, τα άτομα που κατά την αντίληψή τους τα επίπεδα γλυκόζης αίματος δεν είναι ικανοποιητικά τις περισσότερες φορές, ενώ όσο αυξάνονται τα έτη που ο ασθενείς πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη αυξάνεται το άγχος.
Συμπεράσματα: Η ικανοποίηση από τη θεραπεία επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες όπως είναι το άγχος, το επίπεδο εκπαίδευσης, το είδος της θεραπείας, οι επιπλοκές, η συχνότητα εμφάνισης υπεργλυκαιμίας και η αντίληψη του ασθενούς σχετικά με τα επίπεδα γλυκόζης αίματος. Η ανάπτυξη κατάλληλων προγραμμάτων πρόληψης και προαγωγής υγείας, αλλά και εκπαίδευσης διαβητικών ασθενών στο πως θα διαχειρίζονται σωστά τη νόσο με βάση τις παραμέτρους αυτές έτσι ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής τους είναι επιβεβλημένη. | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Background: Diabetes mellitus is a chronic disease associated with impaired metabolism of carbohydrates, fats and proteins, due to deficiency in insulin secretion, insulin action or combination of both. The basic feature of the disease is hyperglycemia resulting in various chronic complications which are classified into two major categories: macroangiopathy and microangiopathy. Reduction in patients’ quality of life due to complications is common in the elderly and therefore measuring the patients’ satisfaction from the treatment they receive as an indicator of the quality of medical care, is considered important.
Aim: This thesis aims to measure the treatment satisfaction of elderly people suffering from diabetes mellitus and to investigate its possible relationship to the disease. Particular goals are to investigate the relationship of anxiety and treatment satisfaction with various other factors related to diabetes such as gender, age, marital status, education, chronicity of the disease, type of complications, the body mass index, the glycosylated hemoglobin value, the frequency of hyperglycemia, the frequency of hypoglycemia and the perception of patient about blood glucose level.
Methods: The sample consisted of 123 patient diagnosed with diabetes mellitus over the age of 65. The survey was conducted in an outpatient clinic in a public hospital in Cyprus. The questionnaires used for data collection were the following: a) the Diabetes Treatment Satisfaction Questionnaire (DTSQs) for measuring the satisfaction of diabetes treatment, b) Short Anxiety Screening Test (SAST) for assessment of anxiety in the elderly and c ) a socio - demographic questionnaire.
Results: The mean of treatment satisfaction is 23,13±0,64 and 23.6% of patients had positive and 12.2% had marginal result in anxiety test (SAST). Treatment satisfaction is strongly correlated with anxiety (p-value=0). Also, treatment satisfaction is related to the level of education (p-value = 0.003), the type of treatment (p-value = 0), the complications (p-value = 0.001) 0) and patients' perception of blood glucose (p-value = 0.004). The higher rates of satisfaction are reported by people who had no anxiety, had a high level of education, had no complications, had never hyperglycemia and believe that blood glucose level is satisfactory. Anxiety is related to the type of treatment (p-value = 0.001), complications (p-value = 0.006), hyperglycemia (p-value = 0), hypoglycemia (P-value = 0.001), patients’ perception about blood glucose levels, the body mass index (p-value = 0.037) and chronicity of disease (Pearson correlation = 0.23, p-value = 0.01). The highest rates of anxiety are reported by those whose treatment involved insulin use, they had microvascular and macrovascular complications, were obese, they stated that they had often hyperglycemia or hypoglycemia, those who believe that most of the times their blood glucose level is not satisfactory. As the years that patients suffer from diabetes increase, the anxiety increases.
Conclusions: Treatment satisfaction is influenced by various factors such as anxiety, level of education, type of treatment, complications, the frequency of hyperglycemia and patient's perception about blood glucose levels. It is imperative the development of appropriate health prevention and promotion programs and the education of patients with diabetes on how to properly manage the disease, based on these parameters in order to improve their quality of life. | el_GR |
