Η σημασία των κινήτρων στη διοίκηση

Abstract

Στο εργασιακό περιβάλλον, τα κίνητρα και η συμμετοχή τους στην παρακίνηση των εργαζομένων, αποτελούν ζωτικής σημασίας στοιχεία για την επιβίωση και την επιτυχία του οργανισμού αφού δημιουργούν το ιδανικό περιβάλλον για μεγιστοποίηση της απόδοσης των εργαζομένων. Αποτελούν καθοριστικό παράγοντα επηρεασμού της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Επομένως, η Διοίκηση του οργανισμού θα πρέπει να εντοπίσει τα κατάλληλα κίνητρα με στόχο να παρακινήσουν τους εργαζομένους να μεγιστοποιήσουν την απόδοση τους προς επίτευξη των στόχων του οργανισμού. Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή εξετάζει τη σημασία της παροχής κινήτρων στη Διοίκηση ενός οργανισμού. Στόχος, αφού διερευνήσει τα θέματα κινήτρων στη διεθνή βιβλιογραφία για κατανόηση του θεωρητικού υπόβαθρου, να καταδείξει μέσω της έρευνας, τους σημαντικότερους παράγοντες παρακίνησης και τα προβλήματα που υπάρχουν στο ερευνητικό πεδίο προκειμένου να παρθούν μέτρα για βελτίωση των παρεχόμενων κινήτρων, της απόδοσης, της παραγωγικότητας και του ηθικού των εργαζομένων. Το θέμα προσεγγίστηκε μέσω ποσοτικής έρευνας με πρωτογενή δεδομένα με χρήση δομημένου ερωτηματολογίου η οποία πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στο Διοικητικό προσωπικού του Πανεπιστημίου Κύπρου. Από τα αποτελέσματα της έρευνας διαπιστώθηκε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του δείγματος είναι αρκετά ικανοποιημένο με το αντικείμενο και τις συνθήκες εργασίας. Το ίδιο ισχύει και για την αντίληψη που έχουν για τους προϊσταμένους και τους συναδέλφους τους. Επικρατεί η εκτίμηση, ο σεβασμός, η δίκαιη και αξιοπρεπής μεταχείριση ως αποτέλεσμα να διατηρείται ένα φιλικό περιβάλλον εργασίας που χαρακτηρίζεται με καλές διαπροσωπικές σχέσεις. Αντίθετα, στο θέμα της αμοιβής νοιώθουν δυσαρέσκεια και αδικία. Επίσης, διαπιστώνεται έντονα από τους εργαζόμενους κατά πλειοψηφία ότι τα παρεχόμενα κίνητρα χρήζουν βελτίωσης καθώς οι περισσότεροι είναι αρνητικοί ως προς την ύπαρξη τους στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Τα πιο πάνω στοιχεία επηρεάζουν σθεναρά την παρακίνηση και την αποτελεσματικότητα των εργαζομένων και κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για τη Διοίκηση του Πανεπιστημίου.