Περιβαλλοντική-Τεχνική αξιολόγηση της χρήσης των εναλλακτικών καυσίμων

Ο υφιστάμενος τρόπος με τον οποίο καταναλώνονται οι ορυκτοί φυσικοί πόροι ως ενεργειακοί πόροι
δεν αντανακλά την έννοια της αειφορίας και συνεπώς εγείρονται νέες προτεραιότητες για το
υφιστάμενο σύστημα ενέργειας και τίθεται η πρόκληση για αναζήτηση εναλλακτικών πηγών ενέργειας
που να ενισχύουν την ποιότητα της ζωής, χωρίς να απειλούν το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.
Σκοπός
Σκοπός της εν λόγω μεταπτυχιακής διατριβής είναι η ανάλυση των περιβαλλοντικών, οικονομικών και
κοινωνικών συνεπειών των εναλλακτικών καυσίμων, ώστε να εξακριβωθεί η σκοπιμότητα της αύξησης
του μεριδίου τους σε σχέση με εκείνο των συμβατικών καυσίμων με παράλληλη διεξαγωγή
συγκριτικής αξιολόγησης των υπό εξέταση εναλλακτικών καυσίμων (υδρογόνο, φυσικό αέριο, βιο-
αιθανόλη, βιο-αέριο), με βάση κριτήρια αξιολόγησης σε όρους τεχνικών, περιβαλλοντικών,
οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών παραμέτρων έτσι ώστε να δικαιολογείται η ώθηση
εξερεύνησης του «καλύτερου» εναλλακτικού καυσίμου.
Μεθοδολογία
Μέθοδος συλλογής των ποιοτικών δεδομένων αποτέλεσε η προσέγγιση της συνέντευξης και μετέπειτα
τα εν λόγω δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για την διεκπεραίωση πολυκριτηριακής ανάλυσης.
Αποτελέσματα
Η αξιολόγηση των παραμέτρων των τεχνικών, περιβαλλοντικών, οικονομικών, κοινωνικών και
πολιτικών κριτηρίων που προέκυψε από τη προσέγγιση της πολυκριτηριακής ανάλυσης φανερώνει ότι
η οικονομία των εναλλακτικών καυσίμων πλεονεκτεί σημαντικά έναντι των παραδοσιακών καυσίμων.
Συμπεράσματα
Η συγκριτική αξιολόγηση που προέκυψε με τη μέθοδο της πολυκριτηριακής ανάλυσης, ωθεί την
εξερεύνηση του υδρογόνου ως η «καλύτερη» εναλλακτική πηγή καυσίμου, καθώς καίει καθαρότερα
έναντι των υπόλοιπων εναλλακτικών καυσίμων, δεδομένου της μέγιστης βαρύτητας στα
περιβαλλοντικά κριτήρια αξιολόγησης.