Προσδιορισμός του βαθμού βελτίωσης του συστήματος διαχείρισης απόβλητων ελαστικών στην Κύπρο, με μοντέλα SWOT-PESTEL

Abstract

Παγκόσμια, παράγονται περίπου ένα με ενάμισι δισεκατομμύριο ελαστικά τον χρόνο, με γενικό κανόνα ότι για κάθε καινούριο ελαστικό που τοποθετείται στην αγορά, ένα ελαστικό θεωρείται ότι έφθασε στο τέλος του κύκλου ζωής (ETKZ) του και αποσύρεται. Στην Ευρώπη για το έτος 2013, το σύνολο των μεταχειρισμένων ελαστικών, έφθασε τα 3.6 εκατομμύρια τόνους και η απόρριψη τους σε χώρους υγειονομικής ταφής, αποτελεί σημαντική απειλή στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία. Τα ελαστικά αποτελούν πολύτιμη πηγή πρώτων υλών, για την παραγωγή άλλων προϊόντων ή για την παραγωγή ενέργειας, ωστόσο λόγω της ποικιλόμορφης σύνθεσης τους και της πολύπλοκης δομής τους, η ανακύκλωση και η επεξεργασία τους είναι εξαιρετικά δύσκολη. Η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα απόβλητα έχει συμβάλει σημαντικά στην διαχείριση των χρησιμοποιημένων ελαστικών, με αποτέλεσμα το ποσοστό ανάκτησης τους για το 2013 να φθάνει το 96%, σε αντίθεση με το 50% το 1996. Η παρούσα διατριβή χρησιμοποιεί μοντέλα ανάλυσης SWOT και PESTLE, για την αξιολόγηση του συστήματος διαχείρισης αποβλήτων ελαστικών στην Κύπρο, με σκοπό τη διερεύνηση των δυνατοτήτων βελτίωσης του και της εφαρμογής μοντέλου κυκλικής οικονομίας. Για την υποστήριξη της, καταγράφηκαν οι επιπτώσεις των αποβλήτων ελαστικών στο περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία, ανασκοπήθηκαν τα συστήματα διαχείρισης που χρησιμοποιούνται στην Ευρώπη, αναλύθηκαν τα τεχνικά χαρακτηριστικά των ελαστικών και τέλος, καταγράφηκαν οι πρακτικές, οι μέθοδοι και οι τεχνολογίες διαχείρισης τους. Διαπιστώθηκε ότι σήμερα ολόκληρη η ποσότητα των αποβλήτων ελαστικών στην Κύπρο απορροφάται από την Τσιμεντοποιία Βασιλικού, για την παραγωγή ενέργειας. Η χρήση της τροποποιημένης με ελαστικό ασφάλτου, αποτελεί εναλλακτική επιλογή στη διαχείριση των ΕΤΚΖ στην Κύπρο και προτείνεται η προώθηση τεχνικών προδιαγραφών για προσθήκη τρίμματος/πούδρας ελαστικού σε ασφαλτικά μείγματα.