| dc.description.abstract | Από το 2008 που έγινε η πρώτη πειραματική εφαρμογή των ΜοοCs σαν ένα φαινόμενο διαδικτυακής μάθησης έχει περάσει σχεδόν μια δεκαετία. Παρουσίασαν μια τεράστια άνθηση κερδίζοντας την προσοχή όλων εκείνων που εμπλέκονταν με τη μαθησιακή εξέλιξη. Εκπαιδευτικοί αλλά και διεθνή Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, μαθητές/ σπουδαστές αλλά και τοπικά/ παγκόσμια μέσα μαζικής ενημέρωσης εστίασαν το ενδιαφέρον τους σε αυτά. Τεράστια τα οφέλη, αλλά και οι προκλήσεις που δημιουργούνται από την εφαρμογή τους.
Τα χαρακτηριστικά των ΜOOCs είναι τόσο ελκυστικά όσο και απειλητικά. Η θελκτικότητά τους έγκειται στη δωρεάν κόστους, free μαζί με υψηλού επιπέδου γνώσης. Αναδύεται μια αίσθηση δημοκρατικής και ελεύθερης πρόσβασης στην εκπαίδευση που δε περιορίζεται στους λίγους, στους προνομιούχους. Είναι όμως ανεπιφύλακτη η χρήση τους; Είναι όλα όπως απλά περιγράφονται μέσα από την ονοματολογική τους ταυτότητα;
Ακαδημαϊκοί ανησυχούν ότι σύντομα τα ΜOOCs θα αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά ιδρύματα και θα εξαλείψουν την παραδοσιακή, πρόσωπο κατά πρόσωπο επικοινωνία που αναπτύσσεται μεταξύ εκπαιδευτή και εκπαιδευομένου. Όταν ένας καθηγητής μπορεί να έχει 75.000 μαθητές ταυτόχρονα, γίνεται κατανοητό ότι περνάει κρίση και η ακαδημαϊκή κοινότητα. Λιγότεροι καθηγητές, λιγότεροι φροντιστές, λιγότερο τεχνικό προσωπικό.
Από την άλλη υπάρχει και η ανησυχία που προέρχεται από μια «ντόμινο» εξέλιξη. Οι μαθητές/ εκπαιδευόμενοι εύκολα αποχωρούν όταν δεν βρουν την καταλληλότητα ή την ευκολία στην πρόσβαση της γνώσης. Ο τίτλος από την άλλη δεν είναι εντελώς πιστοποιημένος και μπορεί εύκολα να αμφισβητηθεί. Σε αυτή την «διαρροή» εκπαιδευτικού δυναμικού παρεμβαίνουν κάποια μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα (Coursera) και προωθούν μια όχι εντελώς δωρεάν εκπαίδευση. Και αν είναι δυνατό να παρέχεται δωρεάν, τότε αυτό αποκλείει την πιστοποίηση στην ολοκλήρωση της θεματικής ενότητας. Όπως επισημαίνεται δίχως την ύπαρξη του «εμποδίου» της καταβολής διδάκτρων ή κάποιας άλλης διαδικασίας αξιολόγησης των εκπαιδευόμενων υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιος συμμετέχων σε ένα MOOC να γραφτεί μόνο από περιέργεια και όχι γιατί βαθύτερα επιθυμεί την περαιτέρω εκπαιδευτική του κατάρτιση.
Όμως ακόμα και αν τα ποσοστά των αποχωρήσεων των εκπαιδευόμενων είναι πολύ ψηλά, αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο ότι αρκετές χιλιάδες μαθητές συμμετέχουν σε κάποιο ΜOOC. Το Coursera μετακινήθηκε σε κάτι πιο πρωτοποριακό. Ίδρυσε και λειτουργεί τα SPOC, τμήματα με βραχύτερης διάρκειας ιδιωτικά διαδικτυακά μαθήματα.
Η προοπτική των ΜOOCs να μετασχηματίσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση προσφέροντας στο ευρύ κοινό ολοκληρωμένα πανεπιστημιακά μαθήματα, με πολλαπλές πτυχές και εξειδικεύσεις, σε χαμηλό ή μηδενικό κόστος, πρωτίστως σε ενήλικες και με τελικό σκοπό την απόκτηση δεξιοτήτων και γνώσεων, παραμένει ισχυρή.
Η αξιοποίηση των Μοοc είναι το ζητούμενο και για την ελληνική επικράτεια. Τα ελληνικά πανεπιστήμια, εκτός συγκεκριμένων εξαιρέσεων δεν έχουν αγκαλιάσει όπως έπρεπε το όλο εγχείρημα. Για το λόγο ότι μόνο όφελος θα μπορούσε να προκύψει θα πρέπει να υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση.
Ποιο είναι το ζητούμενο. Πώς μπορούμε να βρούμε τα κατάλληλα κριτήρια αξιολόγησης των ΜOOCs, να βρούμε έναν κυματοθραύστη, ένα ανάχωμα στην μαθητική διαρροή. Να βρεθεί ένας τρόπος που ο εκπαιδευτικός, ο σύμβουλος εκπαιδευτικός, να μπορεί να αφουγκράζεται τις ανησυχίες του εκπαιδευόμενου για την εκπαιδευτική διαδικασία. Μπορεί να υπάρχει δυναμική και έντονη εξελικτική διάθεση στα ΜOOCs, όμως αν μόνο το 10%, είναι το ποσοστό ολοκλήρωσης, αυτό συνιστά ένα σημαντικό θέμα. Από την άλλη οι εκπαιδευόμενοι, φοιτητές αναζητούν μια αποτελεσματικότητα και ζητούν μια ευκαιρία στην καινοτομία και την πρόοδο.
Έχοντας λοιπόν εστιάσει στα προβλήματα των ΜOOCs υπάρχει έντονη εκτίμηση ότι υφίσταται η δυνατότητα μιας διαφορετικής προσέγγισης. Μπορούμε να ενσκύψουμε στα προβλήματα και να γίνει μια προσπάθεια επίλυσης αυτών μέσα από ένα πολύ δυνατό εργαλείο που είναι η εμπειρία του χρήστη (UX) με την οποία έχουμε ασχοληθεί τόσο εκτεταμένα. Έχουν ασχοληθεί πολλοί ερευνητές για την αξιολόγηση προϊόντων και έχουν αναπτυχθεί πολλές διαφορετικές μέθοδοι που προσπαθούν να εντοπίσουν την ποιότητα του προϊόντος βάση της UX.
Με τη παρούσα μελέτη λοιπόν θα επιχειρηθεί μια απόπειρα προσέγγισης του όρου «εμπειρία του χρήστη» και από εκεί και πέρα πώς αυτή μπορεί να εντοπιστεί στους χρήστες των ΜΟΟCs και στη συνέχεια να αποτυπωθεί με ένα αξιολογητικό πλάνο.
Τα κυριότερα ερευνητικά ερωτήματα που θα προσπαθήσουμε να καθορίσουμε μέσα από την επεξεργασία των δεδομένων μας είναι σε πρώιμη μορφή τα ακόλουθα:
1. Η παρακολούθηση των κανόνων που διέπουν την χρηστικότητα (usability) είναι ένας δρόμος που οδηγεί στην διερεύνηση των «συμπεριφορών» του χρήστη
2. Η χρηστικότητα δεν είναι μια, ενιαία, μονοδιάστατη. Συνδυάζει την έξυπνη σχεδίαση, την ευκολία μάθησης, την απόδοση αλλά και τη διαφορετικότητα που θα δημιουργήσει την έκπληξη στον χρήστη, την παρατήρηση και την υπόδειξη του λάθους και τέλος την ικανοποίηση για το τι έχει, ή το τι θα πετύχει ο χρήστης.
3. Η ανάπτυξη ενός μοντέλου αξιολόγησης εμπειρίας χρήστη (συνειδητού-μακροχρόνιου) MOOC σε μαθησιακά περιβάλλοντα θα βελτιώσει την εικόνα των εκπαιδευτικών τεχνολογιών.
4. Η χρήση μάλιστα σε ζωντανό χρόνο, ανατροφοδοτούμενη, αυτού του μοντέλου θα παράξει θετικό έργο και θα αναδιοργανώσει την εμπειρία του χρήστη.
5. Τα οφέλη των μεγάλων εκπαιδευτικών οργανισμών θα επικεντρωθούν στην αξιοποίηση παραγωγής περισσοτέρων και πολύ πιο ποιοτικών Μoocs.
Η μεθοδολογική σχεδίαση περιλαμβάνει την προσπάθεια που έγκειται αρχικά στην χρήση δύο μοντέλων αξιολόγησης της UX (εμπειρίας του χρήστη) αυτής του Iscale και εκείνης του DRM με κύριο σκοπό να αναδείξει όλες αυτές τις εκφάνσεις των προβλημάτων μέσα από την διερεύνηση του συναισθηματικού προφίλ του εκπαιδευομένου. Έχοντας κρίνει ότι κάποια από όλα αυτά τα βέλη στην φαρέτρα του αξιολογητή, που είναι οι μέθοδοι αξιολόγησης και που θα αναπτύχθούν στο συγκεκριμένο κεφάλαιο, δυνητικά ίσως να προσφέρουν περισσότερα στην χρήση τους στα Μοοcs. Για να υπάρξει όσο το δυνατό πιο σφαιρική άποψη έγινε ένας διαχωρισμός. Την αξιολόγηση σε εργαστηριακό επίπεδο μέσα από τρεις τάξεις δύο Επαγγελματικών Λυκείων της Α΄ Αθήνας και εκείνης σε online δίκτυο με την καταγραφή απαντήσεων μέσω φόρμας ερωτηματολογίου.
Σαφώς ανέκυψαν ορισμένες δυσκολίες αφορούσες την αποτύπωση τόσο των πρώτων όσο και των δεύτερων αποτελεσμάτων, αλλά η προσωπική άποψη είναι ότι αν δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σαν εντυπωσιακά ή ακόμα και ικανοποιητικά είναι σίγουρο ότι αποτελούν ενδεικτική εικόνα της ανάγκης εμβάθυνσης στην UX. | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | It has been almost 10 years since 2008 when the first experimental implementation of ΜOOC occured as a method of online education. They presented a grand development gaining the attention of everyone interested in participating in the educational evolution.
Teachers, professors, famous universities from everywhere around the glove, students and even the media started to concern themselves with them. The benefits were vast as well as the challenges that appeared with their creation. The traits of ΜOOCs can be appealing but also threatening. This appeal is tided to the free high level educational knowledge that is provided. They offer the sense of an unlimited, free and unbounded access to education that is not only for a few wealthy people but for everyone. Can you however really use them without needing to consider of any kind of dangers? Is everything as simple as it is described from withing their name label? Academics worry that soon ΜOOC will replace the traditional education system and the universities and they will lead to the extinction of the face to face (professor/student) courses. When a teacher has more than 75.000 pupils at the same time it is absolutely understandable that the academic society is within a crisis. Fewer teachers and educators means fewer technical staff.
From the other hand there is also a concern that rises from this "domino" reaction. The students and the educators can easily abstain and abandon something when it becomes difficult for them to find the necessity and the ease in the access of knowledge. Furthermore the certificate that one can gain from this online courses is not fully recognised everywhere and from everyone and it can be easily doubted. Regarding this "flaw" we observe that some of the greatest organisations for universities such as Coursera interfere and carry forward a type of "less free" education. At the same time they also allow the free participation of the course but without receiving a certificate in its completion. As it is noted without the existance of this "obstacle" that forces you to pay a fee or of some other kind of evalution method, there is always the possibility that a participant can enroll in a course only out of curiousity and without being trully interested in increasing the level of his knowledge. However even if the percentage of the participants that drop from the course are quite high, it is an undoubted fact that thousands of students enroll in ΜOOC. Coursera even procceded in something more innovative. It established SPOC, domains with online courses of smaller duration. This perspective of ΜOOCs to recreate the higher education system by providing the population with complete courses of academical level with a variety of specialisations in a low cost or completely free remains really powerful.
The right use of the ΜOOC is the main concern in the Greek community. Most of the greek universities, apart from a few, haven't embraced the whole idea of online courses. For the reason that only benefits should come out of it there must be a different approach to the matter.
So what is the matter? How can can we find the right criteria for the ΜOOC evaluation? A way must be discovered in which the teacher can realise the worries of the student during the educational procedure. Can there be a dynamic and intensive availability in ΜOOC for development? And what can we do if only 10% of the participants manage to complete the courses? From the other hand educators and students search for effectiveness and demand an opportunity in innovation and progress.
Having focused in the issues that appear in ΜOOCs we can tell that there are high hopes for a different approach. We can dig deeper into those issues and try to cure the core of all the problems by using a really powerful tool which is known as the "User's eXperience" (UX) with which we practiced for a long period. Many researchers tried to evaluate products so there have being developed many different methods that try to find the quality of the product using the UX.
We can use that research of ours to try understand how the User's eXperience works and how we can locate it in the ΜOOC users. Moreover we will present the results within a plan of evaluation.
The main questions that we will try to determine through the elaboration of our data is in a primary state the following ones:
1. The observation of the rules that feature the usability is a road that leads into the investigation of a user's behavior
2. The usability is not only a single one, unique and univariate. It combines the clever designment, the simplicity of education, the effectiveness and even the diversity that will surprise the user, will allow him to locate his mistakes and finally will provide him with satisfaction regarding to what the user has and what he wants to succeed.
3. The development of an UX evaluation model (consiously long-standing) Mooc in educational environments that will improve the image of the educational technologies.
4. The live use of this model, based on feedbacks, will produce a positive result and it will reorganize the UX
5. The benefits of the great organizations of education will focus on the creation of many more qualitative ΜOOC.
The methodical design includes the effort that lies within the use of two UX evaluation models, the Iscale and DRM one with the main purpose of showing all the aspects of the probelms from within the research of the emotional profil of a participant. Having judged that some from all those arrows in the evaluator's quiver, that are none but the evaluation models that we will describe in this chapter, can contribute more in the Mooc usage. In order to have a more complete opinion there has been a separation between the evaluation in a labratory level from within three courses in two high schools of the 1st sector in Athens and the evaluation online by receiving responses through a questionnaire form from students that participated in Mooc.
We are not trying to hide the difficulties that occurred during the gathering of our data from both the questionnaire and the highschool material, but we firmly believe that even if they can not be described as impressive and satisfying they for sure show a clear image of the necessity in deepening into UX. | el_GR |
