Η επίδραση της οικονομικής κρίσης στον τομέα της υγείας και ιδιαίτερα σε αυτόν της ψυχικής Υγείας. Τα κοινωνικά ιατρεία και το προφίλ του λήπτη υπηρεσιών ψυχικής υγείας μέσα απο την περίπτωση του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού

Abstract

Εισαγωγή: Η οικονομική αδυναμία των κυβερνήσεων, από το 2009 και έπειτα, να συνεχίσουν να στηρίζουν τον τομέα υγείας, φανέρωσε τις αδυναμίες του συστήματος, ανέδειξε τις δυσλειτουργίες με τις οποίες πορεύονταν όλα αυτά τα χρόνια οι οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις, και έθεσε τελικώς την υγεία, και την ψυχική υγεία, των πολιτών σε κίνδυνο, κάτι που φάνηκε και από την πτώση σε σημαντικούς δείκτες αξιολόγησης της υγείας των πολιτών. Ειδικότερα, για μια ομάδα ασθενών, αυτή των άνεργων/ανασφάλιστων, φάνηκε ότι αν και είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να νοσήσουν από κάποια ψυχιατρική διαταραχή, ωστόσο δεν υπήρξε μέριμνα για την φροντίδα τους. Η λύση στο πρόβλημα από την επίσημη πολιτεία, δόθηκε μόλις πρόσφατα εν έτη 2016, με την παροχή πλήρους ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους πολίτες αυτούς, ενώ το κενό που δημιουργήθηκε έως τότε, κάλυψε το εθελοντικό κίνημα που δημιούργησε δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης πολιτών που το είχαν ανάγκη. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι, αφού παρουσιαστεί συνοπτικά η κατάσταση στην υγεία και στην ψυχική υγεία στην Ελλάδα, να μελετηθεί/αξιολογηθεί το προφίλ της ευάλωτης ομάδας των ανέργων/ ανασφάλιστων που αναζήτησαν υπηρεσίες ψυχικής υγείας στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Μέθοδος: Η μέθοδος που ακολουθήθηκε, στο γενικό μέρος βασίστηκε στην αναζήτηση βιβλιογραφίας, ενώ στο ειδικό μέρος το δείγμα των ασθενών αναλύθηκε με την χρήση του Microsoft Excel αλλά και του στατιστικού πακέτου IBM Statistics SPSS έκδοση 23.0. Αποτελέσματα: Ο τομέας της Υγείας και ειδικότερα της Ψυχικής Υγείας δοκιμάστηκε τα χρόνια της κρίσης. Οι ανασφάλιστοι και άνεργοι ασθενείς αναζήτησαν υπηρεσίες υγείας σε διάφορες δομές κοινωνικού χαρακτήρα, με τον μέσο ασθενή που αναζήτησε υπηρεσίες ψυχικής υγείας στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού να είναι γυναίκα, πρώην ασφαλισμένη του ΙΚΑ ή ελεύθερη επαγγελματίας, το επισκέφθηκε κυρίως για συνταγογράφηση σκευασμάτων ή για ψυχιατρικό έλεγχο, άνηκε στις παραγωγικές ηλικίες, διέμενε στον ίδιο ή σε διπλανούς γεωγραφικά δήμους με αυτόν του κοινωνικού ιατρείου, ενώ φαίνεται ότι οι μεγαλύτερες ανάγκες για περίθαλψη υπήρξαν το 2013. Συμπεράσματα: Το σύστημα Υγείας και η Ψυχική Υγεία στην Ελλάδα δοκιμάστηκε τόσο σε δομικό και οργανωτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο υγείας των Ελλήνων πολιτών. Οι ευάλωτες ομάδες των ανέργων και των ανασφάλιστων πολιτών επλήγησαν περισσότερο ενώ έμειναν ακάλυπτοι, σχετικά με την υγειονομική τους περίθαλψη από το κράτος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν και η πολιτική λύση δόθηκε τελικά, εντούτοις οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να συνεχιστούν, για ένα περισσότερο καθολικό και ασθενοκεντρικό σύστημα υγείας και δη ψυχικής υγείας, με επικέντρωση στην πρόληψη και όχι στην αντιμετώπιση των ασθενειών..