Οδήγηση και υπερήλικες: Κίνδυνοι και υιοθέτηση πιθανών προληπτικών μέτρων στην Κύπρο

Abstract

Στην παρούσα εργασία διενεργείται μια διεθνής βιβλιογραφική ανασκόπηση για την εμπλοκή των υπερήλικων σε οδικές τροχαίες συγκρούσεις, με αναφορές για τα μέτρα που συστήνονται ή υιοθετούνται σε διεθνές επίπεδο, στα πλαίσια πρόληψης των οδικών θανάτων και τραυματισμών τους.

Όπως αναδεικνύεται, οι ηλικιωμένοι διακρίνονται από τη διακαή επιθυμία να διατηρήσουν την άδεια οδήγησης τους, για πολλά χρόνια, ικανοποιώντας τις ανάγκες τους για διαρκή κινητικότητα, η οποία θεωρείται άμεσα συνυφασμένη με την ποιότητα ζωής. Δεν φαίνεται να διάκεινται ευνοϊκά υπέρ της χρήσης άλλων μεταφορικών μέσων, πλην του αυτοκινήτου.

Η συνέχιση όμως της οδήγησης, όπως διαπιστώνεται, θα πρέπει να συμβαδίζει με την αξιολόγηση των προβλημάτων υγείας που εμφανίζονται συνήθως απροειδοποίητα στη ζωή των ηλικιωμένων. Ειδικά, τα προβλήματα της όρασης αποτελούν σοβαρούς παράγοντες κινδύνου, χωρίς ουδόλως να υποτιμάται η απόσπαση της προσοχής τους, ως οδηγοί, λόγω των αργών κινήσεων που τους διακρίνουν.

Αλλά και εκτός αυτοκινήτου, ως πεζοί, οι ηλικιωμένοι αποδεικνύεται ότι είναι ευάλωτοι και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό, όπως απορρέει από τη στατιστική ανάλυση σε διεθνές και τοπικό επίπεδο.

Η λήψη δραστικών μέτρων διαφώτισης τους, για τους κινδύνους που εγκυμονούν τα προβλήματα υγείας τους, σε συνδυασμό με την υιοθέτηση κατάλληλων και καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, αποτελούν τις απαντήσεις στα προβλήματα που προτάσσονται, από την αυξανόμενη χρήση του οδικού δικτύου από ηλικιωμένους.

Στον ίδιο βαθμό, ο χειρισμός των ζητημάτων οδικής ασφάλειας, που τους αφορούν, μπορεί να καταστεί αποτελεσματικός στον τομέα της πρόληψης και μείωσης των οδικών τροχαίων συγκρούσεων και με την απρόσκοπτη επιτήρηση τους στον τομέα της υγείας, αλλά και με τη μακροπρόθεσμη επένδυση στον τομέα των οδικών υποδομών και μεταφορών.