Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος στα παιδιά και το κόστος-αποτελεσματικότητας του απεικονιστικού ελέγχου
Προβολή/ Άνοιγμα
Ημερομηνία
2012-04-02Συγγραφέας
Ζιώγα-Δαούτη, Ηλέκτρα
Μεταδεδομένα
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςΕπιτομή
ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Οι ουρολοιμώξεις συνεχίζουν να απασχολούν τον παιδίατρο διότι παραμένουν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα υγείας σε επίπεδο συχνότητας στα παιδιά. Το μεγάλο ενδιαφέρον για τις ουρολοιμώξεις έγκειται στο ότι αυτές μπορούν να προκαλέσουν απώλεια του νεφρικού παρεγχύματος και να δημιουργήσουν μόνιμες νεφρικές βλάβες με απώτερες συνέπειες την υπέρταση και τη νεφρική ανεπάρκεια.
ΣΚΟΠΟΣ: Της παρούσας μελέτης είναι η αποτίμηση του κόστους και του οφέλους από την εφαρμογή εναλλακτικών λύσεων του απεικονιστικού ελέγχου και η ανάδειξη της καλύτερης στρατηγικής για τη διερεύνηση των παιδιών με ουρολοίμωξη η οποία, με βάση τις υπάρχουσες ξένες μελέτες, χαρακτηρίζεται από το υψηλό κόστος.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Προκειμένου να αναδειχθεί η σχέση αυτή και να επιλεγεί η καλύτερη δυνατή εναλλακτική λύση κατασκευάσαμε ένα δενδροειδές διάγραμμα λήψης αποφάσεων για την απεικόνιση των αποτελεσμάτων και επιλέξαμε την ανάλυση κόστους-αποτελεσματικότητας για την οικονομική αξιολόγηση των επιλογών αυτών.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Συνολικά, με διάγνωση ουρολοίμωξης νοσηλεύτηκαν 60 παιδιά. Με βάση το είδος των απεικονιστικών εξετάσεων στο οποίο υποβλήθηκαν, τα παιδιά ταξινομήθηκαν σε 4 ομάδες: 1) στην ομάδα Α που έκανε πλήρη έλεγχο του ουροποιητικού συστήματος με υπερηχογράφημα, κλασική ή ραδιοϊσοτοπική κυστεοουρηθρογραφία, και σπινθηρογράφημα νεφρών (DMSA), 2) την ομάδα Β που έκανε τον έλεγχο με υπερηχογράφημα ουροποιητικού και σπινθηρογράφημα νεφρών (DMSA), 3)την ομάδα Γ που έκανε τον έλεγχο μόνο με υπερηχογράφημα ουροποιητικού και 4) την ομάδα Δ που δεν προχώρησε σε κανέναν απεικονιστικό έλεγχο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η ανάλυση κόστους-αποτελεσματικότητας και ο υπολογισμός του δείκτη επιπρόσθετου κόστους–αποτελεσματικότητας καταδεικνύουν ότι η επιλογή της ομάδας Β, η οποία έκανε τον απεικονιστικό έλεγχο με το ΥΧ και DMSA, συγκρινόμενη με τις άλλες τρεις ξεχωριστά αποτελεί την κυρίαρχη επιλογή με όρους κλινικής αποτελεσματικότητας και οικονομικής αποδοτικότητας.