Επίδραση ενός εκπαιδευτικού προγράμματος καρδιοπνευμονικης αναζωογόνησης στις γνώσεις και την αυτοεκτιμώμενη ικανότητα των νοσηλευτικών λειτουργών

Abstract

Εισαγωγή: Τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο αιφνίδιος καρδιακός θάνατος από στεφανιαία νόσο αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου παγκοσμίως και αφορούν όλες τις κοινωνικές ομάδες και ηλικίες. Σκοπός: Η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του προγράμματος Καρδιοπνευμονικής Αναζωογόνησης για την αντιμετώπιση των καρδιακών ανακοπών, καθώς και η εκτιμώμενη ικανότητα των νοσηλευτικών λειτουργών στην Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση. Η αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε πριν από την εφαρμογή ειδικά διαμορφωμένου εκπαιδευτικού προγράμματος στην ΚΑΡΠΑ και αμέσως μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος. Υλικό και μέθοδος: Η μελέτη αφορούσε τους νοσηλευτικούς λειτουργούς, μαίες και επισκέπτριες υγείας του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου που κατείχαν ή όχι προηγούμενες γνώσεις σε θέματα καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης. Παράλληλα, οι ικανότητες των νοσηλευτών εκτιμήθηκαν με τη συμπλήρωση ενός ειδικά διαμορφωμένου ερωτηματολογίου πριν και μετά την εκπαίδευση. Το ερωτηματολόγιο ήταν βασισμένο κυρίως στις κατευθυντήριες οδηγίες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αναζωογόνησης του 2010. Αποτελέσματα: Σχεδόν όλοι οι νοσηλευτές (90,4%) είχαν παρακολουθήσει ΚΑΡΠΑ στο παρελθόν (σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα που πρόσφερε το Γενικό Νοσοκομείο Πάφου) και όλοι (99%) ήταν ικανοποιημένοι από το εν λόγω εκπαιδευτικό σεμινάριο. Επίσης, το 62,9% των νοσηλευτών ανέφεραν ότι εφάρμοσαν τις τεχνικές ΚΑΡΠΑ σε μεταγενέστερο στάδιο στο νοσοκομείο. Ωστόσο, στην αξιολόγηση των απαντήσεων σε θέματα ΚΑΡΠΑ παρουσιάστηκε αισθητή διαφορά στις απαντήσεις που δόθηκαν πριν και μετά την εκπαιδευτική παρέμβαση. Συνολικά το ποσοστό ορθών απαντήσεων πριν το σεμινάριο ήταν μεταξύ 12,2% και 73,8%, ενώ μετά την επιμόρφωση το ποσοστό ορθών απαντήσεων ήταν μεγαλύτερο από 87,3%. Η μείωση των ετών προϋπηρεσίας και η αύξηση της επάρκειας από την εκπαίδευση στην ΚAΡΠΑ σχετίζονταν με αύξηση της βαθμολογίας γνώσεων. Οι άντρες νοσηλευτές που είχαν πραγματοποιήσει ΚΑΡΠΑ κατά τη διάρκεια της εργασίας τους είχαν μεγαλύτερη βαθμολογία θετικών στάσεων. Επίσης, η αύξηση των ετών προϋπηρεσίας και η αύξηση της επάρκειας από την εκπαίδευση στην ΚAΡΠΑ σχετίζονταν με αύξηση της βαθμολογίας θετικών στάσεων στην ΚΑΡΠΑ.Tέλος όλοι οι συμμετέχοντες απάντησαν ότι είναι αναγκαία η δημιουργία ομάδας αναζωογόνησης στο Γενικό νοσοκομείο Πάφου. Συμπεράσματα: Το εκπαιδευτικό σεμινάριο στην ΚΑΡΠΑ από εξειδικευμένο εκπαιδευτή ήταν αποδοτικό και αποτελεσματικό για το νοσηλευτικό προσωπικό. Είναι φανερό ότι η κατάλληλη επιμόρφωση και η πρακτική εξάσκηση σε τακτικά χρονικά διαστήματα έχει θετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των καρδιακών ανακοπών. Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί η ανάγκη συνεχούς επιμόρφωσης του νοσηλευτικού προσωπικού, αφού όπως αποδείχτηκε οι γνώσεις αλλοιώνονται όταν δεν υπάρχει συνεχής πρακτική εξάσκηση. Επίσης, η συνεχής επιμόρφωση επιβάλλεται, διότι οι νοσηλευτές είναι οι πρώτοι που έρχονται σε επαφή με τον ασθενή και πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι. Ενώ η σύσταση και η λειτουργία ομάδας αναζωογόνησης στο νοσοκομείο κρίνεται αναγκαία και ενδονοσοκομειακά θα αυξήσει σημαντικά τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών που θα υποστούν καρδιακή ανακοπή.