| dc.contributor.advisor | Οικονομοπούλου, Χριστίνα | |
| dc.contributor.author | Τσιβγούλης, Γεώργιος Κ. | |
| dc.contributor.other | Tsivgoulis, George K. | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2012-04-02 | |
| dc.date.accessioned | 2012-04-02T09:44:03Z | |
| dc.date.available | 2012-04-02T09:44:03Z | |
| dc.date.copyright | 2011-12 | |
| dc.date.issued | 2012-04-02 | |
| dc.identifier.other | ΔΜΥ/2012/00082 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/270 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Εισαγωγή και Σκοπός: Η μέτρηση της Ποιότητας Ζωής στους πάσχοντες από Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο (ΑΕΕ) είναι χρήσιμη για την καλύτερη κατανόηση της αντίδρασης του πάσχοντα στην πάθησή του, την ανάπτυξη θεραπευτικών μεθόδων και την καταγραφή της αποτελεσματικότητας των θεραπευτικών παρεμβάσεων. Παρά το ότι τα ΑΕΕ αποτελούν τη συχνότερη αιτία αναπηρίας παγκοσμίως υπάρχουν πολύ περιορισμένα δεδομένα σχετικά με την εκτίμηση της ποιότητας ζωής στους ασθενείς με ΑΕΕ από την Ελλάδα. Σκοπός της παρούσας συγχρονικής μελέτης ήταν η εκτίμηση της ποιότητας ζωής σε διαδοχικούς ασθενείς με ΑΕΕ και την καταγραφή των παραγόντων εκείνων (δημογραφικά χαρακτηριστικά, παράγοντες κινδύνου, νευρολογική βαρύτητα εκδήλωσης ΑΕΕ, εντόπιση, υποκείμενος αιτιοπαθογενετικός μηχανισμός, επιπλοκές όπως συνυπάρχουσα καταθλιπτική διαταραχή) που συσχετίζονται ανεξάρτητα με την ποιότητα ζωής.
Μεθοδολογία: Μελετήθηκαν διαδοχικοί ασθενείς με οξύ πρωτο-εμφανιζόμενο ΑΕΕ χωρίς προηγούμενο ιστορικό αναπηρίας οι οποίοι νοσηλεύθηκαν κατά τη διάρκεια ενός διαστήματος 7 μηνών στη Νευρολογική Κλινική ενός Τριτοταγούς Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου. Καταγράφηκαν προοπτικά δημογραφικά χαρακτηριστικά, αγγειακοί παράγοντες κινδύνου και η νευρολογική βαρύτητα εκδήλωσης ΑΕΕ με βάση την κλίμακα National Instute of Health Stroke Scale (NIHSS, εύρος 0-34 βαθμοί). Τα ΑΕΕ ταξινομήθηκαν με βάση τον αιτιοπαθογενετικό τους μηχανισμό σε ισχαιμικά και αιμορραγικά και με βάση την εντόπιση τους στην περιοχή κατανομής του καρωτιδικού και σπονδυλοβασικού συστήματος αγγείων. Στο Ειδικό Εξωτερικό Ιατρείο ΑΕΕ της Νευρολογικής Κλινικής εκτιμήθηκε η ποιότητα ζωής των ασθενών σε χρονικό διάστημα 30-45 ημερών από την εκδήλωση του ΑΕΕ με βάση την Ειδική Κλίμακα Εκτίμησης
7
7
της Ποιότητας Ζωής σε ασθενείς με ΑΕΕ SS – QOL (Stroke Specific Quality of Life Scale, εύρος 1-5 βαθμοί). Επίσης εκτιμήθηκε η τυχόν συνυπάρχουσα καταθλιπτική διαταραχή με βάση την κλίμακα CES-D (Center for Epidemiologic Studies Depression Scale, εύρος 0-60 βαθμοί). Η συσχέτιση των μεταβλητών που καταγράφηκαν με την ποιότητα ζωής διενεργήθηκε με μονο- και πολύ-παραγοντικά μοντέλα γραμμικής παλινδρόμησης και με τη σταθερά αλληλεξάρτησης κατά Pearson (r).
Αποτελέσματα: Μελετήθηκαν συνολικά 82 ασθενείς με ΑΕΕ (μέση ηλικία 63±13 έτη, 40% άνδρες, 82% ισχαιμικά, 81% εντοπισμένα στο καρωτιδικό σύστημα αγγείων). Κατά την εξέταση των ασθενών στο Ειδικό Εξωτερικό Ιατρείο ΑΕΕ της Κλινικής διαπιστώθηκε καταθλιπτική διαταραχή σε 21 ασθενείς (26%), ενώ σε 61 ασθενείς (74%) διαπιστώθηκε επιδείνωση της ποιότητας ζωής μετά το ΑΕΕ. Η υψηλότερη και χαμηλότερη βαθμολογία στους επιμέρους τομείς της ποιότητας ζωής καταγράφηκε σε αυτούς της όρασης και της λειτουργίας των άνω άκρων αντίστοιχα. Στην πολυπαραγοντική ανάλυση παλινδρόμησης μόνο η νευρολογική βαρύτητα εκδήλωσης ΑΕΕ και η συνυπάρχουσα καταθλιπτική διαταραχή παρουσίασαν ανεξάρτητη συσχέτιση με τη συνολική βαθμολογία της SS-QOL. Η αύξηση της νευρολογικής βαρύτητας εκδήλωσης ΑΕΕ κατά μία μονάδα της κλίμακας NIHSS παρουσίασε ανεξάρτητη συσχέτιση με την ελάττωση της συνολικής βαθμολογίας της SS-QOL κατά 0.093 βαθμούς (95% όρια εμπιστοσύνης 0.056-0.130 βαθμοί, p<0.001). Αντίστοιχα η συνυπάρχουσα καταθλιπτική διαταραχή παρουσίασε ανεξάρτητη συσχέτιση με την ελάττωση της συνολικής βαθμολογίας της SS-QOL κατά 0.658 βαθμούς (95% όρια εμπιστοσύνης 0.165-1.151 βαθμοί, p=0.010). Καταγράφηκαν δύο ισχυρές αρνητική αλληλεξαρτήσεις μεταξύ του βαθμού της νευρολογικής βαρύτητας εκδήλωσης του ΑΕΕ και της ποιότητας ζωής μετά από ΑΕΕ (r=-0.795, p<0.001)
8
8
καθώς και μεταξύ του βαθμού της συνυπάρχουσας καταθλιπτικής διαταραχής και της ποιότητας ζωής μετά από ΑΕΕ (r=-0.868, p<0.001).
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης αναδεικνύουν ότι σχεδόν 1 στους 4 ασθενείς εκδήλωσε κατάθλιψη μετά το ΑΕΕ, ενώ σχεδόν 3 στους 4 ασθενείς παρουσίασαν επιδείνωση της ποιότητας ζωής μετά από το ΑΕΕ. Τόσο η αυξημένη νευρολογική βαρύτητα εκδήλωσης ΑΕΕ όσο και η συνυπάρχουσα καταθλιπτική διαταραχή συσχετίσθηκαν με χειρότερη ποιότητα ζωής μετά το ΑΕΕ. Τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, οι αγγειακοί παράγοντες κινδύνου, η εντόπιση και ο υποκείμενος αιτιοπαθογενετικός μηχανισμός ΑΕΕ δεν παρουσίασαν ανεξάρτητη συσχέτιση με την ποιότητα ζωής μετά το ΑΕΕ. | el_GR |
| dc.format.extent | 107 σ. πιν., 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.subject | Ποιότητα ζωής | el_GR |
| dc.subject | Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο | el_GR |
| dc.title | Εκτίμηση της ποιότητας ζωής μετά απο Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Background and Purpose: The evaluation of quality of life in stroke patients may assist in understanding the patients’ reaction to their disease in a more comprehensive manner and in quantifying the efficacy of novel therapeutic measures. Despite the fact that stroke is the second cause of disability worldwide, limited data exist regarding the quality of life after stroke in Greece. Aim of the present cross-sectional study was to evaluate the quality of life in consecutive stroke patients and determine which factors (demographic characteristics, vascular risk factors, baseline stroke severity, stroke location and underlying pathogenic stroke mechanism, complications including concomitant depression) are independently associated with quality of life after stroke.
Methods: Consecutive patients with acute, first-ever stroke and without previous history of disability were evaluated. All patients were hospitalized during a seventh-month period in the Neurology Department of a tertiary, university care center. Demographic characteristics and stroke risk factors were prospectively recorded. Baseline stroke severity was assessed using National Institute of Health Stroke Scale (NIHSS, range: 0-34 points). Strokes were classified on the basis of underlying pathogenic mechanism (as ischemic or hemorrhagic) and location (in the territory of carotid and vertebrobasilar system). The quality of life and the presence of concomitant depressive disorder were evaluated at the Stroke Outpatient Clinic of our Department at 30-45 days following stroke onset using SS – QOL (Stroke Specific Quality of Life Scale, range: 1 to 5 points) and CES-D (Center for Epidemiologic Studies Depression Scale, range: 0-60 points) respectively. The association of different factors with quality of life was
10
10
evaluated using uni- and multivariate linear regression models as well as Pearson correlation coefficients (r).
Results: We studied a total of 82 stroke patients fulfilling the inclusion criteria (mean age 63±13 years, 40% men, 81% ischemic and 82% located in carotid territory). Concomitant depressive disorder and deterioration of quality of life after stroke were documented in 21 (26%) and 61 (74%) patients respectively. The highest and lowest quality of life score were document in the domain of vision and upper extremity function respectively. The two factors that were independently associated with SS-QOL on multiple linear regression analyses were baseline stroke severity and concomitant depressive disorder. A 1-point increase in NIHSS was independently associated with a reduction of 0.093 points in SS-QOL (95%CI: 0.056-0.130; p<0.001). Concomitant depressive disorder was independently related to a reduction of 0.658 points in SS-QOL (95% CI: 0.165-1.151; p=0.010). Two strong negative correlations between increasing baseline stroke severity and decreasing quality of life (r=-0.795, p<0.001) as well as between increasing severity of depressive symptoms and decreasing quality of life (r=-0.868, p<0.001) were documented.
Conclusions: The findings of the present study indicate that almost 1 out of four stroke patients suffers from depressive disorder following the index event and that almost 3 out of 4 patients experience deterioration in quality of life following stroke onset. Increasing baseline stroke severity and concomitant depressive disorder were independently associated with quality of life deterioration. Quality of life after stroke was not independently related to demographic characteristics, stroke risk factors, stroke location and underlying pathogenic mechanism. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
