Η συμβολή του Risk Management (RM) στην βελτίωση της αποτελεσματικότητας της πολεμικής αεροπορίας (ΠΑ)

Abstract

Με δεδομένο το ιδιαίτερα επικίνδυνο και ρευστό περιβάλλον στο οποίο καλείται να επιχειρεί καθημερινά η ΠΑ, η εξοικείωση του προσωπικού της με την ανάλυση και την διαχείριση του κινδύνου γίνεται μείζονος σημασίας. Οι αρχές του Risk Management (ISO 31000, 2009) έρχονται να βοηθήσουν στο έργο αυτό και να δημιουργήσουν τις κατευθυντήριες γραμμές για τη χάραξη κάθε σχεδίου ενεργείας, είτε πρόκειται για την αντιμετώπιση ενός αναμενόμενου κινδύνου είτε μιας έκτακτης κατάστασης. Σε αυτό το πλαίσιο, η παρούσα μελέτη επιχειρεί να εντοπίσει τις απόψεις ενός συγκεκριμένου συνόλου των αξιωματικών της Π.Α., των ιπταμένων, σχετικά με την αξία που αυτοί προσδίδουν στο RM. Απώτερος σκοπός είναι η καταγραφή και ερμηνεία των θέσεών τους αναλόγως της επαγγελματικής τους εμπειρίας. Παράλληλα όμως και η καταγραφή των απόψεών τους επί της παρεχόμενης επί του αντικειμένου εκπαίδευσης, με στόχο την εξαγωγή συμπερασμάτων και διατύπωση προτάσεων προς βελτίωση αυτής. Για την εκπλήρωση του παραπάνω σκοπού, επιλέχθηκε και εφαρμόστηκε η μέθοδος της δημοσκόπησης. Σε συνάρτηση με τα επαγγελματικά δεδομένα των ερωτηθέντων, συγκεντρώθηκαν και αναλύθηκαν περεταίρω οι απόψεις τους επί συγκεκριμένων ερωτημάτων, με την χρήση οικονομετρικών μεθόδων. Το σημαντικότερο εύρημα είναι η αναμφισβήτητη αναγνώριση της αξίας του RM και της εκπαίδευσης σε αυτό, με την αύξηση της επαγγελματικής και πτητικής εμπειρίας των ερωτηθέντων. Συγχρόνως όμως, παρατηρείται και μία αρνητική συσχέτιση μεταξύ της παραπάνω αντιλαμβανόμενης αξίας της διαχείρισης του ρίσκου και των ιπταμένων που υπηρετούν σε μαχητικά αεροσκάφη. Παρά ωστόσο τις όποιες διαφοροποιήσεις, σημειώνεται μία σύγκλιση απόψεων σχετικά με την προσφορά του. Έτσι, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων ενστερνίζεται την άποψη ότι το RM και η εφαρμογή των αρχών του, προάγει την ασφάλεια των πτήσεων και την προστασία των μέσων της ΠΑ, έμψυχων ή μη. Τέλος, ανάλογη ομοφωνία παρατηρείται και στην προοπτική της εισαγωγής της εν λόγο εκπαίδευσης στη Σχολή Ικάρων (ΣΙ) αλλά και στην ανάγκη προσαρμογής της στις ιδιαιτερότητες που διακρίνουν την εκάστοτε μονάδα και τύπο αεροσκάφους.