| dc.contributor.advisor | Πίγκου-Ρεπούση, Μυρτώ | |
| dc.contributor.author | Διχάλα, Παναγιώτα | |
| dc.contributor.other | Dichala, Panagiota | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2016-09-14 | |
| dc.date.accessioned | 2016-09-14T10:20:19Z | |
| dc.date.available | 2016-09-14T10:20:19Z | |
| dc.date.copyright | 2015-05 | |
| dc.date.issued | 2016-09-14 | |
| dc.identifier.other | ΘΣΠ/2016/00063 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/2613 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Στόχος της παρακάτω μεταπτυχιακής διατριβής είναι η έρευνα και η ιστορική καταγραφή της εξέλιξης του χορού σε σχέση με το θέατρο. Η διατριβή αφορά περισσότερο στη διερεύνηση του χορού στον δυτικό κόσμο και σε σημεία αυτής της μελέτης γίνονται συνδέσεις με το θέατρο (θεατρικές καταβολές ή θεατρικές παραστάσεις). Καθώς όμως τόσο ο χορός όσο και το θέατρο αποτελούν «ζωντανούς οργανισμούς» που επηρεάζονται και μεταβάλλονται ανάλογα με τις συνθήκες και τις ανάγκες κάθε κοινωνίας όπως αυτές διαμορφώνονται σε ένα ευρύτερο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πλαίσιο ταυτόχρονα, δίνεται και το γενικότερο σκηνικό που άνθισαν και εξελίχθηκαν οι δύο «συγγενικές» τέχνες. Σε αυτό συνέβαλλε και η δυσκολία για την εύρεση παραστάσεων σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους, καθώς οι πληροφορίες που υπάρχουν για αυτές είναι ελάχιστες και ενίοτε ανακριβείς.
Στην αρχαία Ελλάδα ο χορός και το θέατρο έφτασαν στο απώγειο της δημοτικότητάς τους αποκτώντας έναν πολυδιάστατο και πολυσύνθετο ρόλο. Στα χρόνια που ακολούθησαν της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας όσο και κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα οι δύο αυτές τέχνες απαξιώθηκαν και περιορίστηκαν κυρίως υπό ένα θρησκευτικό πρίσμα. Η «αναγέννηση» αυτών ξεκίνησε στην Ιταλία και εξελίχθηκε στην Γαλλία λαμβάνοντας πια κοσμικό χαρακτήρα καθώς ο χορός και το θέατρο άρχισαν να αλληλεπιδρούν καλλιτεχνικά μεταξύ τους, συμπληρώνοντας το ένα το άλλο. Σταδιακά, ο χορός αυτονομήθηκε ως τέχνη, απέκτησε ξεχωριστά δική του υπόσταση παρόλο, που σήμερα στις παραστατικές τέχνες -performance, Χοροθέατρο- τα όρια μεταξύ του ενός και του άλλου παραμένουν αδιόρατα. Μάλιστα, αν και οι έρευνες που υπάρχουν σχετικά με την εξέλιξη ξεχωριστά της κάθε τέχνης είναι πολλές εντούτοις, αποτελεί αναγκαιότητα να διαφανεί η άρρηκτη σχέση των δύο, αφού ο χορός στο θέατρο με τη μορφή της κίνησης και αυτοσχεδιασμού είναι απαραίτητο στοιχείο της ταυτότητας και του χαρακτήρα του και αντίστροφα, ο κάθε χορευτής υποδύεται, ερμηνεύει κινησιολογικά έναν ρόλο. Έτσι, μέσα απο τον συγκερασμό των δύο παραπάνω τεχνών αναλύεται μέσα από το πρίσμα του χορευτικού μέσου (του χορού/κίνησης, της μουσικής συνοδείας, του ρόλου των φύλων) ο χώρος πού εκτυλίσσεται η παράσταση, η υπόθεση του έργου, το σκηνικό, τα κοστούμια, ο φωτισμός, τα σκηνικά αντικείμενα και βέβαια, η πρόσληψη και η αποδοχή του θεάματος από το κοινό το οποίο καλείται να αποκωδικοποιήσει και να ερμηνεύσει ένα σύστημα παραστατικών συστημάτων που του προβάλλεται. Τέλος, αναφορά γίνεται και στην συμβολή του χορού δια μέσου του θεάτρου στην εκπαιδευτική διαδικασία και πρακτική στo πλαίσιo μιας «Πάμμουσου παιδαγωγίας» όπως υποτάσσουν οι σύγχρονες παιδαγωγικές μέθοδοι. | el_GR |
| dc.format.extent | 59 σ. 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Δυτικό θέατρο -- Χορός | el_GR |
| dc.title | Ιστορία και εξέλιξη του χορού στο Δυτικό θέατρο και η σημασία του σώματος στη θεατρική εκπαίδευση | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | The aim of the following post-graduate treatise-thesis is the research and historical recording of the evolution of the art of dance in relation to theatre. This dissertation is more concerned with the research of dance throughout the western world and at certain points of this study there are links made with the theatre (theatrical beginnings or theatrical performances). Nevertheless as both dance and theatre constitute "living organisms" that are affected and modified by the circumstances and the needs of every society as those are shaped in a wider social, economic and political frame, at the same time, the broader environment in which the two "sister" arts have flourished is provided. This was supported by the fact that it was difficult to discover performances at certain historical periods, as the information concerning those is scarce and often inaccurate.
In Ancient Greece dance and theatre reached their height of popularity acquiring a multidimensional and complex role. In the era following the Roman Empire as well as during the Middle Ages these two forms of art were scorned and were mainly restricted under a religious point of view. Their "Rebirth" started in Italy and continued to evolve in France acquiring a more secular character as dance and theatre started to interact artistically, complimenting one another. Gradually, dance became an independent form of art and acquired its own separate identity although today in performing arts - performance, dance theatre - the boundaries between the two remain indiscernible. Indeed, although the existing research referring to the independent evolution of each form of art is abundant, there is still the need to highlight the inseparable link of the two, since dance in theatre in the form of movement and improvisation, is an essential part of its identity and character and vice versa, each dancer portrays, interprets a role through his movements. That way through mixing the two above arts we analyze through the prism of the dance medium (the dance/movement, the music accompany, the role of the sexes) the space where the performance unfolds, the plot of the play, the setting, the costumes, the lighting, the props and of course the perception and the acceptance of the spectacle by the audience which is invited to decode and interpret a system of performing systems which are displayed. Finally, there is a reference to the contribution of dance through the theatre to the educational process and practice in the context of a holistic education as modern pedagogic methods dictate. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
