Διερεύνηση αντιλήψεων των εκπαιδευτικών μέσης εκπαίδευσης επαρχίας Λευκωσίας σχετικά με το περιβάλλον

Abstract

Στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή, στόχος ήταν η διερεύνηση των περιβαλλοντικών αντιλήψεων των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη Λευκωσία αλλά και η συγκριτική μελέτη μεταξύ εκπαιδευτικών των θεωρητικών και θετικών κατευθύνσεων. Τα περιβαλλοντικά προβλήματα που μαστίζουν τον πλανήτη μας, η παγκόσμια κλιματική αλλαγή, η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και το ενεργειακό επηρεάζουν άμεσα την οικονομική και κοινωνική μας ζωή και με δεδομένο ότι η ολοκληρωμένη και ορθολογιστική υιοθέτηση ανάλογων στάσεων και συνηθειών είναι σήμερα περισσότερο επιβεβλημένη, εστιάσαμε στην πρώτη γραμμή ανθρώπων που μπορούν να συνεισφέρουν σε αυτή την κατεύθυνση, αυτούς που μπορούν να προάγουν την γνώση, να επηρεάσουν και να προβληματίσουν τον αυριανό πολίτη: τους εκπαιδευτικούς. Ως ερευνητικό εργαλείο χρησιμοποιήθηκε ένα ερωτηματολόγιο με ερωτήσεις κλειστού τύπου το οποίο απευθύνθηκε σε εκπαιδευτικούς που εργάζονται σε γυμνάσια και λύκεια της Λευκωσίας. Από την ανάλυση των αποτελεσμάτων διαπιστώνεται ότι οι εκπαιδευτικοί τόσο στο σύνολό τους όσο και σε επίπεδο υποομάδων καθηγητών θετικής και θεωρητικής κατεύθυνσης έχουν σε μεγάλο βαθμό κοινές αντιλήψεις, στάσεις και συνήθειες για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, οι οποίες κινούνται κατά βάση στο σωστό πλαίσιο. Γενικά προκύπτει ο προβληματισμός τους για την κατάχρηση των φυσικών πόρων, την εξοικονόμηση ενέργειας και την περιβαλλοντική παιδεία που πρέπει να δώσουμε στους μαθητές μας σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και την οικογένεια. Παρόλα ταύτα, γενικά προκύπτουν κενά στις γνώσεις των εκπαιδευτικών σε καίρια θέματα όπως τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ερημοποίηση. Ιδιαίτερα χωλαίνουν οι γνώσεις των εκπαιδευτικών θεωρητικών μαθημάτων. Αξιοσημείωτο είναι το συμπέρασμα ότι στις σχολικές μονάδες Μέσης Εκπαίδευσης δεν υπάρχει ξεκάθαρη αντίληψη για οποιανδήποτε περιβαλλοντική πολιτική, δεν υπάρχουν ξεκάθαροι περιβαλλοντικοί στόχοι και δεν υπάρχει επαρκής ενημέρωση για τις ενεργειακές ανάγκες. Επίσης καμιά ουσιαστική απαίτηση ή παραίνεση δεν υπάρχει για προαγωγή της ενεργειακής βελτίωσης σε οποιονδήποτε τομέα στην κάθε σχολική μονάδα. Εν κατακλείδι, διαφαίνεται ότι η περιβαλλοντική ευσυνειδησία του κάθε σχολείου επαφίεται στην ευαισθησία της εκάστοτε Διεύθυνσης και του εκάστοτε εκπαιδευτικού, χωρίς άνωθεν οδηγίες ή στόχους από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού.