Επιπτώσεις του νόμου Sarbanes-Oxley στην ποιότητα της λογιστικής

Abstract

Στην παρούσα μελέτη, διερευνούμε την αλλαγή στην ποιότητα της λογιστικής μετά την ενεργοποίηση του νόμου Sarbanes-Oxley (ο όρος “νόμος SOX” χρησιμοποιείται εναλλακτικά από δω και στο εξής). Ο νόμος SOX ενεργοποιήθηκε το 2002 ως αντίδραση σε ένα σύνολο από σημαντικά επιχειρηματικά και λογιστικά σκάνδαλα, περιλαμβανομένων αυτών της Enron και της Worldcom. Οι βασικοί του στόχοι είναι να προστατεύσει τους μετόχους και το κοινό γενικότερα από λογιστικά σφάλματα και δόλιες πρακτικές της επιχείρησης και να βελτιώσει επίσης την ακρίβεια των διαφόρων στοιχείων που δημοσιεύονται από τις επιχειρήσεις. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη χρήση δείγματος εταιρειών που περιλαμβάνονται στους δείκτες S&P100 καθώς επίσης και NASDAQ100. Η χρονική περίοδος που εξετάζεται περιλαμβάνει το χρονικό διάστημα μεταξύ των ετών 1995 και 2012. Η βάση δεδομένων Bloomberg χρησιμοποιήθηκε για την άντληση των στοιχείων. Αρχικά δείχνεται μια μείωση στη διαχείριση κερδών. Οι εταιρείες χρησιμοποιούν λιγότερα “διαφοροποιήσιμα δεδουλευμένα” μετά την ενεργοποίηση του νόμου SOX. Το τροποποιημένο μοντέλο Jones χρησιμοποιείται για την εκτίμησή αυτών. Στη συνέχεια χρησιμοποιούμε το μοντέλο του (Basu, 1997) τροποποιημένο κατάλληλα για να μετρηθούν οι αλλαγές στη συντηρητικότητα και τα αποτελέσματα μόνο μερικώς επιβεβαιώνουν την υπόθεση ότι η συντηρητικότητα αυξήθηκε στη μετά SOX περίοδο. Σχετικά με τη συνάφεια της αξίας, φαίνεται να έχει αυξηθεί. Η μελέτη δείχνει ακόμα ότι οι εταιρείες τεχνολογίας έχουν επηρεαστεί από το νόμο SOX κατά τον ίδιο τρόπο με τις μη τεχνολογικές. Επιπλέον οι εταιρείες τεχνολογίας φαίνεται να είναι λιγότερο συντηρητικές (σε σχέση με την ασύμμετρη επικαιροποίηση μεταξύ των καλών και των άσχημων νέων) και έχουν μικρότερη “συνάφεια της αξίας”.