Απόδοση αιτιότητας, στρατηγική πλαισίωση, επεισοδιακή και θεματική πλαισίωση στον Κοινοβουλευτικό Λόγο σχετικά με το Μνημόνιο ΙΙ

Η παρούσα εργασία διερευνά τη διαδικασία απόδοσης αιτιότητας, την στρατηγική, επεισοδιακή και θεματική πλαισίωση στον πολιτικό λόγο. Η συγκρότηση του θεωρητικού πλαισίου διέπεται από διεπιστημονικότητα και μελετά πρώτον τη διαδικασία της απόδοσης αιτιότητας, και τη διερεύνηση μεροληψιών κατά την διαδικασία αυτή και δεύτερον τη χρήση πλαισίων και τις επιδράσεις τους.
Η μελέτη των παραγωγικών αιτιών αποκαλύπτει δύο θέματα: Πρώτον, σε επίπεδο μη εμπρόθετης επικοινωνίας, τις ομάδες στις οποίες ανήκει κάποιος και δεύτερον, σε επίπεδο εμπρόθετης επικοινωνίας τις στρατηγικές διαχείρισης της ερμηνείας των καταστάσεων. Η διαλεκτική ανάμεσα σε αυτά τα δύο αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι δράσεις της στρατηγικής επικοινωνίας ενισχύουν ή αποδομούν ταυτότητες και έννοιες. Αποτυπώνεται διαφοροποίηση ανάμεσα στην απρόθετη διάσταση της απόδοσης αιτιότητας, που αφορά τον συνδυασμό των εγγενών μεροληψιών και των ταυτοτήτων, με την εμπρόθετη διάσταση, η οποία αφορά τη στρατηγική κινητοποίηση των ερμηνευτικών σχημάτων.
Η περιπτωσιολογική ανάλυση εστιάζεται στα επίσημα πρακτικά της κοινοβουλευτικής συζήτησης περί Μνημονίου ΙΙ, που έλαβε χώρα στις 12 Φεβρουαρίου 2012.