Ο βαθμός δέσμευσης και παράγοντες που υποκινούν τους επαγγελματίες υγείας ενός ελληνικού δημόσιου νοσοκομείου
Abstract
Εισαγωγή: Το ανθρώπινο δυναμικό στους οργανισμούς παροχής υπηρεσιών υγείας (ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό), αποτελεί το σημαντικότερο συντελεστή της παραγωγής και παροχής αυτών των υπηρεσιών και η συμβολή του είναι καθοριστική στην ποιότητα και αποτελεσματικότητα τους. Η σπουδαιότητα της υποκίνησης του ανθρώπινου δυναμικού σε κάθε οργανισμό είναι μεγάλη και αποτελεί από τα πιο σημαντικά εργαλεία της διοίκησης γιατί συνδέεται άμεσα με την αύξηση της αποδοτικότητας, της παραγωγικότητας και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι, η προσπάθεια να εντοπιστεί ο βαθμός παρακίνησης του προσωπικού ενός δημόσιου νομαρχιακού νοσοκομείου και ο εντοπισμός των παραγόντων που συντελούν στη μεγιστοποίηση της δέσμευσης των επαγγελματιών υγείας με τον οργανισμό τους και τις υπηρεσίες που παρέχουν.
Μεθοδολογία: Η έρευνα της παρούσας διατριβής έλαβε χώρα στο Νομαρχιακό Νοσοκομείο Κομοτηνής. Συλλέχθηκαν ερωτηματολόγια που μετρούν το βαθμό δέσμευσης και υποκίνησης των ιατρών, νοσηλευτών/τριών και διοικητικών υπαλλήλων στο δημόσιο νομαρχιακό νοσοκομείο. Η έρευνα διήρκησε από 15 Μαίου 2011 έως τις 30 Ιουνίου 2011. Το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιήθηκε προέρχεται από τους ερευνητές Dr Natalie Allen & John Meyer.
Αποτελέσματα: Συλλέχθηκαν ερωτηματολόγια από 122 εργαζόμενους του μόνιμου προσωπικού που υπηρετεί στο νοσοκομείο και συγκεκριμένα: 79 νοσηλευτές/τριες, 31 γιατρούς και 11 διοικητικούς υπαλλήλους. Εδόθησαν συνολικά σε όλα τα τμήματα του νοσοκομείου 150 ερωτηματολόγια και τελικά απαντήθηκαν τα 122 από αυτά. Το ποσοστό ανταπόκρισης ήταν 78,7% επί του συνόλου των ερωτηματολογίων που διατέθηκαν στους εργαζόμενους.
Στη συναισθηματική δέσμευση, έγινε φανερό ότι οι εργαζόμενοι δε θέλουν να παραμείνουν στο νοσοκομείο αφού δεν νιώθουν έντονα το συναίσθημα ότι ανήκουν σ’ αυτό. Στη δέσμευση λόγω συνέχειας, οι εργαζόμενοι πιθανώς να έφευγαν από το νοσοκομείο για να εργαστούν αλλού αν δεν ένιωθαν ότι έχουν δαπανήσει πολλά στο συγκεκριμένο νοσοκομείο. Στη κανονιστική δέσμευση, οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι δεν είναι σωστό να εγκαταλείψουν το νοσοκομείο και νιώθουν ενοχές αν θα το έκαναν.
Στους παράγοντες θετικής απόδοσης ανήκουν: η επικοινωνία και συνεργασία στο εργασιακό περιβάλλον, η ασφάλεια στο χώρο εργασίας και οι κοινωνικές ανάγκες για τους εργαζόμενους με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Επίσης και η ανάγκη για επάρκεια αποτελεί παράγοντα θετικής απόδοσης για τους μορφωμένους παλαιούς εργαζόμενους. Στους παράγοντες αρνητικής απόδοσης ανήκουν: ο μισθός για τους νοσηλευτές, οι ευκαιρίες επαγγελματικής ανέλιξης για τους μορφωμένους παλαιούς έγγαμους εργαζόμενους, οι συνθήκες εργασίας για τους νοσηλευτές, η ανάπτυξη στον τομέα ειδικότητας για τους μορφωμένους νοσηλευτές που δουλεύουν στα δύσκολα τμήματα, η ανάγκη για εκτίμηση και φήμη για μορφωμένους νοσηλευτές παλαιούς εργαζόμενους, η ανάγκη για δημιουργική εργασία για μορφωμένους νοσηλευτές που εργάζονται στα δύσκολα τμήματα και οι ευκαιρίες ανάληψης ευθυνών για τους μορφωμένους νοσηλευτές.
Συμπεράσματα: 1) οι εργαζόμενοι πρόθυμα θα εγκατέλειπαν το νοσοκομείο, 2) θετικοί παράγοντες που επιδρούν στους εργαζόμενους είναι η ασφάλεια στο χώρο εργασίας, οι κοινωνικές ανάγκες, η ανάγκη για επάρκεια και η επικοινωνία και συνεργασία στο εργασιακό περιβάλλον.