Η επίτευξη των στρατηγικών στόχων του τμήματος τελωνείων σε περίοδο οικονομικής κρίσης. Ο ρόλος της παρακίνησης του προσωπικού

Abstract

Η παρούσα διατριβή έχει ως στόχο να μελετήσει την περίπτωση του προσωπικού του Τμήματος Τελωνείων ως προς το βαθμό κατανόησης της σημασίας του στρατηγικού προγραμματισμού σε ένα οργανισμό και το βαθμό αφοσίωσης του στην επίτευξη των στρατηγικών στόχων. Το βαθμό επηρεασμού της απόδοσης τους από τα μέτρα που λήφθηκαν για οικονομική εξυγίανση, τη σημασία της παρακίνησης, ειδικά σε περίοδο οικονομικής ύφεσης όπου τα οικονομικά κίνητρα επιβράβευσης είναι ανύπαρκτα και ο ρόλος που έχει να διαδραματίσει η Διεύθυνση του Τμήματος. Τέλος, επιχειρείται ο εντοπισμός των κατάλληλων μεθόδων παρακίνησης του προσωπικού λαμβάνοντας υπόψη τις θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί τόσο για την επιλογή εργασίας στο Δημόσιο όσο και τις μεθόδους παρακίνησης που ταιριάζουν σε εργαζόμενους του Δημοσίου. Για την κατανόηση του θεωρητικού υπόβαθρου, γίνεται ανάλυση της έννοιας του όρου παρακίνηση και των θεωριών της καθώς και της παρακίνησης των εργαζομένων στο δημόσιο ενώ γίνεται και παρουσίαση των στρατηγικών στόχων του Τμήματος Τελωνείων. Η μέθοδος της έρευνας που ακολουθήθηκε είναι ποσοτική, πρωτογενής έρευνα με τη χρήση δομημένου ερωτηματολογίου, το οποίο συμπληρωνόταν ηλεκτρονικά και ανώνυμα. Η έρευνα κατέδειξε ότι οι εργαζόμενοι του Τμήματος Τελωνείων επέλεξαν τη συγκεκριμένη εργασία και γενικά την εργοδότηση στην Δημόσια Υπηρεσία τόσο για τα ωφελήματα όσο και για την ανάγκη να προωθήσουν το δημόσιο συμφέρον και να εξυπηρετήσουν την κοινωνία. Αναγνωρίζουν ότι ο Στρατηγικός Προγραμματισμός αποφέρει πολλαπλά οφέλη σε ένα οργανισμό την ίδια στιγμή που οι αξίες και οι στόχοι τους συμβαδίζουν με αυτά του Τμήματος. Τόσο οι εξωγενείς όσο και οι εγγενείς παράγοντες παρακίνησης είναι σημαντικοί για τους εργαζόμενους του Τμήματος. Το γεγονός ότι τα μέτρα που εφαρμόστηκαν για οικονομική εξυγίανση δεν τους επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό και η καλή εικόνα που έχουν για τους Προϊστάμενους/Διεύθυνση, καθιστούν το έργο της Διεύθυνσης ως προς την επιλογή των κατάλληλων μεθόδων εγγενούς παρακίνησης των εργαζομένων για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων σχετικά εύκολο.