Μελέτη τρόπου προσέγγισης βέλτιστου αριθμού διάδοσης ραδιοκυμάτων σε εξομοιωτές ray tracing.

Οι τεχνικές Ray Tracing χρησιμοποιούνται ευρέως στις μέρες μας για την πρόβλεψη της διάδοσης ραδιοκυμάτων στα ασύρματα δίκτυα. Μια τεχνική Ray Tracing αποτελεί μια ντετερμινιστική μέθοδο υπολογισμού της ραδιοκάλυψης, κατά την οποία γίνεται ανίχνευση όλων των πιθανών διαδρομών των εκπεμπόμενων κυμάτων στο χώρο και ο υπολογισμός χρήσιμων παραμέτρων όπως η λαμβανόμενη ισχύς στο δέκτη. Το είδος και το μέγεθος του σεναρίου επηρεάζουν άμεσα τον χρόνο επεξεργασίας και τις δαπάνες υπολογιστικών πόρων.
Για τον λόγο αυτό ο αριθμός των μηχανισμών διάδοσης που χρησιμοποιούνται κατά την εκτέλεση τέτοιων αλγορίθμων δεν πρέπει να υπερβαίνει σημαντικά τον απαιτούμενο αριθμό για το υπό εξέταση σενάριο.
Ο σκοπός της μεταπτυχιακής διατριβής είναι η εύρεση ενός γενικού τρόπου ή αλγορίθμου πρόβλεψης των μηχανισμών διάδοσης για την εξοικονόμηση υπολογιστικών πόρων και χρόνου εξομοιώσεων.
Για το σκοπό αυτό διενεργήθηκαν εξομοιώσεις με τη χρήση του εξομοιωτή Trunet Wireless. Έχουν προκύψει χρήσιμα συμπεράσματα τα οποία οδήγησαν στην πρόταση ενός απλού αλγορίθμου.