Διαδικασίες προσέγγισης αεροδρομίων μέσω GNSS και δημιουργία μοντέλου επίγειου σταθμού GBAS

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται ζητήματα εναέριας κυκλοφορίας που σχετίζονται με το Παγκόσμιο Δορυφορικό Σύστημα Πλοήγησης (GNSS). Οι νέες διαδικασίες αεροναυτιλίας, όπως διαδικασίες πλοήγησης και προσέγγισης αεροδρομίου με βάση GNSS συστήματα, αποτελούν κύριο τομέα της ερευνητικής δραστηριότητας της παγκόσμιας πολιτικής αεροπορίας, με σκοπό τη βελτίωση της χωρητικότητας και της αποτελεσματικότητας του εναέριου χώρου, αλλά με γνώμονα πάντα την ασφάλεια των πτήσεων. Το GNSS αποτελείται κατά βάση από τους αυτόνομους δορυφορικούς αστερισμούς όπως το GPS, οι οποίοι όμως δεν επαρκούν για τις ανάγκες της εναέριας κυκλοφορίας. Για το λόγο αυτό αναπτύσσονται συστήματα βελτίωσης τους, όπως το GBAS, το SBAS και το ABAS.
Το GBAS (Ground Based Augmentation System), αποτελεί το σύστημα βελτίωσης GNNS σε επίπεδο έκτασης περιοχής προσέγγισης αεροδρομίου και επί του παρόντος είναι πιστοποιημένο κατά ICAO, για την παροχή υπηρεσιών προσέγγισης ακριβείας CAT-Ι, με χρήση των αστερισμών GPS ή GLONASS. Πρόκειται για το εναλλακτικό σύστημα του ILS και αναμένεται τα επόμενα χρόνια, μετά την πιστοποίηση υπηρεσιών προσέγγισης ακριβείας GBAS CAT-III, να το αντικαταστήσει.
Ο κύριος στόχος αυτής της διατριβής είναι να μελετηθούν οι επιμέρους τεχνολογίες που απαιτούνται για την εφαρμογή και υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος GBAS, ώστε να σχεδιαστεί ένα μοντέλο (framework) επίγειου σταθμού που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο στον αερολιμένα Καστοριάς, όσο και σε άλλα αεροδρόμια της Ελλάδας. Από τη μελέτη αυτού του μοντέλου διαπιστώθηκε ότι η υλοποίηση του είναι πιο εύκολη από την αντίστοιχη ενός ILS και εφικτή για αεροδρόμια της κατηγορίας του Αερολιμένα Καστοριάς.