Συγκατάθεση κατόπιν ενημέρωσης: Η επίδραση της στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας και στα κλινικά αποτελέσματα. Το παράδειγμα της Εξωσωματικής Λιθροτριψίας

Abstract

Η έλλειψη σαφών κατευθυντήριων οδηγιών, το βιβλιογραφικό κενό και η ανομοιογένεια των πρακτικών που παρατηρείται στον ελληνικό χώρο σε σχέση με τη συγκατάθεση κατόπιν ενημέρωσης επιβάλλουν την εκπόνηση μελετών που αποσκοπούν στην αποσαφήνιση των επιμέρους πτυχών της. Σκοπός Στα πλαίσια της παρούσας μελέτης επιχειρείται η προοπτική, συγκριτική και τυχαιοποιημένη ανάλυση της μορφής συγκατάθεσης πριν από επεμβάσεις εξωσωματικής λιθοτριψίας. Αναλύονται συγκριτικά η ανεπίσημη/προφορική και η επίσημη/γραπτή συγκατάθεση κατόπιν ενημέρωσης, με ιδιαίτερη έμφαση σε κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι ο βαθμός ικανοποίησης των ασθενών, η αξιοπιστία της συγκατάθεσης, η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και τα κλινικά αποτελέσματα της επέμβασης. Υλικό και Μέθοδος Ασθενείς που πρόκειται να υποβληθούν σε λιθοτριψία στα πλαίσια λειτουργίας της ουρολογικής κλινικής ενός Γενικού Νοσοκομείου και πληρούν τα κριτήρια ένταξης τυχαιοποιούνται σε δύο ομάδες. Οι ασθενείς της ομάδας Α (n=88) υποβάλλονται σε Λιθοτριψία μετά από προφορική/ανεπίσημη συγκατάθεση, ενώ οι ασθενείς της ομάδας Β (n=90) μετά από επίσημη/γραπτή συγκατάθεση. Η ικανοποίηση των ασθενών από τη διαδικασία συγκατάθεσης και από τις παρεχόμενες υπηρεσίες καταγράφονται με τη χρήση ειδικά σχεδιασμένων ερωτηματολογίων. Τα κλινικά αποτελέσματα της λιθοτριψίας (κάθαρση λιθιασικού φορτίου, πόνος, βαθμός συνεργασίας) καταγράφονται προοπτικά και συγκρίνονται ανάμεσα στις δύο ομάδες. Αποτελέσματα Οι ασθενείς της Ομάδας Β αναφέρουν ότι αισθάνονται καλύτερα πληροφορημένοι και περισσότερο ικανοποιημένοι από τη διαδικασία συγκατάθεσης, αλλά και από τη στάση του ιατρικού προσωπικού. Παρόλο που η επίσημη γραπτή συγκατάθεση δε φαίνεται να βελτιώνει την ικανότητα ανάκλησης πληροφοριών από πλευράς ασθενών, επηρεάζει θετικά τη σφαιρική ικανοποίηση από τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Η μορφή της συγκατάθεσης δε φαίνεται να επηρεάζει την κλινική αποτελεσματικότητα της Λιθοτριψίας, αλλά η επίσημη συγκατάθεση συνδέεται με χαμηλότερα επίπεδα άλγους και υψηλότερο βαθμό συνεργασίας κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Συμπέρασμα Στο πλαίσιο του νοσοκομειακού τομέα του Ελληνικού ΕΣΥ, η ενημέρωση με χρήση κατάλληλα σχεδιασμένων εντύπων και η επίσημη γραπτή συγκατάθεση πρέπει να ενσωματωθούν στην καθημερινή πρακτική, αφού ευοδώνουν τόσο το βαθμό ικανοποίησης του χρήστη, όσο και την ανάπτυξη μιας πιο ισχυρής «θεραπευτικής σχέσης» ανάμεσα σε γιατρό και ασθενή.