Οι επιχειρηματικές δεξιότητες των εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και οι στάσεις τους σχετικά με την επιχειρηματολογία
Abstract
Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η διερεύνηση των επιχειρηματολογικών δεξιοτήτων των εν ενεργεία εκπαιδευτικών. Ερευνήθηκε αν οι εκπαιδευτικοί χρησιμοποιούν αποδεικτικά στοιχεία κατά την επιχειρηματολογία τους και αν οι επιχειρηματολογικές τους δεξιότητες επηρεάζονται από την ειδικότητα τους όταν ελεγχθεί η προϋπάρχουσα γνώση τους. Επιπλέον εξετάστηκαν οι ικανότητες των εκπαιδευτικών να αξιολογούν επιχειρήματα και αν οι ικανότητες αυτές σχετίζονται με τις επιχειρηματολογικές δεξιότητες των ίδιων των εκπαιδευτικών. Τέλος διερευνήθηκαν οι αντιλήψεις των εκπαιδευτικών σχετικά με τη σημαντικότητα της χρήσης στοιχείων τεκμηρίωσης από τους μαθητές στα πλαίσια των εκπαιδευτικών πρακτικών τους και σχετικά με τις επιχειρηματολογικές δεξιότητες των ίδιων των εκπαιδευτικών.
Συμμετέχοντες ήταν 52 εκπαιδευτικοί Γυμνασίων και Λυκείων, 27 φιλόλογοι και 25 φυσικοί και εφαρμόστηκε στρωματοποιημένη δειγματοληψία. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να γράψουν τις απόψεις τους πάνω σε δύο αμφιλεγόμενα θέματα, το ένα ιστορικού και το άλλο κοινωνικοεπιστημονικού περιεχομένου ενώ για να διερευνηθεί η προϋπάρχουσα γνώση έπρεπε να απαντήσουν σε δύο ερωτήσεις ανοιχτού τύπου σχετικά με τα παραπάνω δύο θέματα. Για να ερευνηθούν οι ικανότητες αξιολόγησης κλήθηκαν να κατατάξουν 12 επιχειρήματα σε αδύνατα, μέτρια, καλά, πολύ καλά ενώ οι αντιλήψεις τους για τη σημαντικότητα της χρήσης στοιχείων τεκμηρίωσης από τους μαθητές τους ελέγχθηκαν μέσω της Κλίμακας Επιχειρηματολογικής Αυτο-αποτελεσματικότητας των Audeniz και Ozdilek (2015). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ένα σημαντικό ποσοστό εκπαιδευτικών, αν και ήταν λιγότερο από το 50%, αιτιολόγησαν τις απόψεις τους με αποδεικτικά στοιχεία αλλά παρουσίασαν προβλήματα στη χρήση αντεπιχειρημάτων. Η μεταβλητή προϋπάρχουσα γνώση επηρέασε το είδος των αποδεικτικών στοιχείων με τους φιλολόγους να χρησιμοποιούν περισσότερα στοιχεία από γενικές γνώσεις καθώς και από συνδυασμό των γενικών γνώσεων και των ενδεικτικών κειμένων που δόθηκαν από την ερευνήτρια και με τους φυσικούς να χρησιμοποιούν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία από τα κείμενα της ερευνήτριας. Επίσης οι ικανότητες αξιολόγησης των εκπαιδευτικών σχετίζονται με τις επιχειρηματολογικές τους δεξιότητες ενώ όσον αφορά στις αντιλήψεις και οι φιλόλογοι και οι φυσικοί θεωρούν σημαντικό να επιχειρηματολογούν οι μαθητές τους. Βέβαια αυτό που απαιτείται είναι ειδική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ώστε η θεωρητική τους κατάρτιση σχετικά με τον επιχειρηματολογικό λόγο να συνάδει και με την πρακτική εφαρμογή των γνώσεων τους στα πλαίσια της τάξης.