Οι προσπάθειες αστυνόμευσης και καταστολής ενός εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος την περίοδο της αποικιοποίησης: Η περίπτωση της Κύπρου 1955-1959

H έλευση των Βρετανών στην Κύπρο, το 1878, δεν μετάβαλε την επιθυμία για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα (Ένωση), πολιτικό αίτημα των Ελλήνων Κυπρίων ήδη από την περίοδο της ύστερης οθωμανοκρατίας. Εντούτοις, η διεκδίκηση της Ένωσης ερχόταν σε σύγκρουση με τα βρετανικά συμφέροντα στην περιοχή. Η αναποτελεσματικότητα των πολιτικών και των διπλωματικών μέσων για την επίτευξη της Ένωσης έστρεψε το ενωτικό κίνημα, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, προς την αξιοποίηση ένοπλων μεθόδων: η ΕΟΚΑ, μια επαναστατική οργάνωση έδρασε στην Κύπρο την περίοδο 1955-1959, συμβάλλοντας στον τερματισμό της βρετανικής κυριαρχίας και την ανακήρυξη της νήσου σε ανεξάρτητο κράτος.

Η βιβλιογραφία έχει μέχρι στιγμής επικεντρωθεί στα πολιτικά γεγονότα των ετών 1955-1959 χωρίς να υπάρχει εκτενής αναφορά στον τρόπο δράσης των Βρετανών σε επίπεδο καταστολής για την αντιμετώπιση της επανάστασης. Στόχος της παρούσας πτυχιακής διατριβής είναι να αναδείξει τις κυριότερες πρωτοβουλίες που ανέπτυξε ο μηχανισμός των Βρετανών για αντιμετώπιση του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος της ΕΟΚΑ κατά την τετραετία 1955-1959. Στο πλαίσιο αυτό ιδιαίτερη σημασία θα αποδοθεί στην συμμετοχή της Αστυνομίας.

Αναφορικά με τη μεθοδολογία, θα αξιοποιηθεί ποιοτική έρευνα, δίνοντας έμφαση στην ανάλυση των κινήτρων και των στόχων των Βρετανών στο πεδίο της αστυνόμευσης και της καταστολής. Πληροφορίες θα αντληθούν από δευτερογενείς πηγές από την ελληνόγλωσση και την διεθνή βιβλιογραφία, οι οποίες θα διασταυρωθούν μεταξύ τους σε μια προσπάθεια επίτευξης όσο δυνατό πιο αντικειμενικής διερεύνησης του θέματος.