Η παρακίνηση ανθρώπινου δυναμικού σε περιόδους κρίσης στον τραπεζικό τομέα (Πως ο ανθρώπινος παράγοντας μπορεί να βοηθήσει μια επιχείρηση σε περιόδους κρίσης)

Abstract

Η παρακίνηση των εργαζομένων αποτελεί τα τελευταία χρόνια ένα από τα βασικότερα θέματα που απασχολούν τις επιχειρήσεις και τις διοικήσεις τους, οι οποίες αναζητούν να εντοπίσουν τα κίνητρα που παρακινούν τους εργαζόμενους καθώς και τις κατάλληλες τεχνικές και τρόπους, που θα συμβάλουν στην καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού τους και στη μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητάς του. Η ανάγκη αυτή γίνεται πλέον επιτακτική στις ημέρες μας, λόγω της ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας, της παγκοσμιοποιημένης αγοράς και της παρούσας οικονομικής κρίσης. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να εντοπίσει τους παράγοντες που παρακινούν τους εργαζόμενους στον τραπεζικό χώρο και τους τρόπους και μεθόδους εκείνες που θα λειτουργούσαν γι’ αυτούς επιτυχώς στις παρούσες συνθήκες της οικονομικής ύφεσης, ώστε να γίνουν πιο αποδοτικοί και αποτελεσματικοί στην εργασία τους. Προκειμένου η έρευνα να είναι πιο σφαιρική και ολοκληρωμένη, εξετάζεται ο ρόλος και η επίδραση στα αποτελέσματα που προκύπτουν δημογραφικών παραγόντων όπως φύλο, ηλικία, οικογενειακή κατάσταση, μορφωτικό επίπεδο, καθώς επίσης τα χρόνια προϋπηρεσίας και η θέση εργασίας στην τράπεζα. Ειδική παράμετρο αποτελούν οι υπάλληλοι που προέρχονται από συγχωνεύσεις και εξαγορές άλλων τραπεζών. Για την υλοποίηση του στόχου αυτού, μελετήθηκε αρχικά το θεωρητικό υπόβαθρο και οι υπάρχουσες σχετικές θεωρίες και ακολούθησε έπειτα έρευνα με την χρήση ερωτηματολογίου, που διανεμήθηκε σε εκατόν τυχαία επιλεγμένους τραπεζικούς υπαλλήλους της Ρόδου. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι πως οι χρηματικές απολαβές αποτελούν σημαντικό κίνητρο για την παρακίνηση των εργαζομένων, ενώ ο μη οικονομικός παράγοντας που τους κινητοποιεί είναι η ασφάλεια που νιώθουν για την παραμονή τους στο χώρο εργασίας τους. Η σύνδεση αποδοχών – παραγωγικότητας και οι δυνατότητες εξέλιξης είναι επικρατέστερες από τις τεχνικές και τους τρόπους παρακίνησης αντίστοιχα. Οι δημογραφικοί παράγοντες που αναφέρθηκαν ανωτέρω, επηρεάζουν και διαφοροποιούν σε πολλά σημεία τα αποτελέσματα που οδηγούν σε σημαντικά συμπεράσματα. Επιχειρείται, τέλος, μια υποτυπώδης παράθεση προτάσεων προς τις οποίες θα πρέπει – κατά τη γνώμη μας – οι Δ.Α.Π. των συγκεκριμένων τραπεζικών ιδρυμάτων να κινηθούν, προκειμένου ο επιθυμητός στόχος της παρακίνησης των εργαζομένων τους επιτευχθεί.