dc.contributor.advisor | Μικελλίδου, Κατερίνα | |
dc.contributor.author | Κομιανός, Νικόλαος | |
dc.contributor.other | Komianos, Nikolaos | |
dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
dc.date.accessioned | 2015-09-07 | |
dc.date.accessioned | 2015-09-07T10:58:20Z | |
dc.date.available | 2015-09-07T10:58:20Z | |
dc.date.copyright | 2015-06 | |
dc.date.issued | 2015-09-07 | |
dc.identifier.other | ΕΓΛ/2015/00018 | el_GR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/2111 | |
dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
dc.description.abstract | Το θέμα της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής αφορά τη λειτουργία του ξένου στις
τραγωδίες που έχουν ως χώρο δράσης την Αθήνα. Συγκεκριμένα, μελετώνται οι Εὐμενίδες
του Αισχύλου, οι Ἡρακλεῖδαι και οι Ἱκέτιδες του Ευριπίδη και ο Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ του
Σοφοκλή. Ο στόχος είναι να φανεί πώς οι κάτοικοι και κυρίως ο ηγεμόνας της πόλης
αντιμετωπίζουν τον ξένο –Έλληνα μη Αθηναίο, όχι βάρβαρο- ο οποίος έρχεται στην πόλη
για να ζητήσει βοήθεια, ούτως ώστε να αναδειχτούν στοιχεία της αθηναϊκής ιδεολογίας
αναφορικά με την αυτοεικόνα των Αθηναίων και τη στάση τους απέναντι στον ξένο.
Υποστηρίζω ότι μέσω της βοήθειας που εν τέλει τού προσφέρεται ο ξένος υφίσταται μια
βαθμιαία μετατόπιση του status του, η οποία, ενώ τον οδηγεί στην αποδοχή και ενίοτε στην
ενσωμάτωση στους κόλπους της αθηναϊκής πόλεως, δεν τον εξισώνει πραγματικά με τους
Αθηναίους. Θεωρώ ακόμη ότι στα έργα που μελετώνται υπάρχει η σταθερή εξέλιξη ενός
βασικού μοτίβου, που φτάνει στην τελείωσή του με το Σοφοκλή, ο οποίος αξιοποιεί τις ιδέες
των προκατόχων του και με την ποιητική του δεξιοτεχνία δίνει στο μοτίβο μιαν
ολοκληρωμένη μορφή. Ακόμη, με βάση την άποψη ότι σε κάθε έργο υπάρχουν ίχνη των
προηγούμενων μα και αναζητήσεις νέων δρόμων, προτείνω κάποιες πιθανές ερμηνείες για
ορισμένες επιλογές των ποιητών, οι οποίες έχουν απασχολήσει τους μελετητές. Τέλος,
πραγματεύομαι με συντομία το ζήτημα του τόπου στον οποίο εκτυλίσσεται η δράση, ώστε
να δειχτεί ότι και η επιλογή του τόπου υπαγορεύεται από τις συμβάσεις του θέματος κάθε
έργου και του γενικότερου μοτίβου που υιοθετείται, με το σκεπτικό ότι και το θέμα του
τόπου καθεαυτό βρίσκει την ολοκλήρωσή του στο Σοφοκλή. | el_GR |
dc.format.extent | vi, 74 σ. 30 εκ. | el_GR |
dc.language | gr | el_GR |
dc.language.iso | gr | el_GR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
dc.subject | Αττική τραγωδία | el_GR |
dc.title | Ξένος γαρ ειμί εις Αθήνας, ικέτης: Ο ρόλος και η λειτουργία του ξένου στην αττική τραγωδία | el_GR |
dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
dc.description.translatedabstract | The subject of the present MA Thesis concerns the function of a foreigner in the tragedies, in
which action takes place in Athens. In particular, attention is given to The Eumenides by
Aeschylus, The Children of Heracles (Heracleidae) and The Suppliant Women (Hiketides) by
Euripides, and Oedipus at Colonus by Sophocles. The aim is to show how the inhabitants,
and especially the ruler of the city, regard a foreigner (Greek, non-Athenian, not barbaric)
who comes to town to seek help, in order to make known elements of the Athenian ideology,
apropos the self-image of the Athenians and their attitude towards a foreigner. I maintain
that through the aid finally offered, the foreigner undergoes a gradual shift of his status
which, even though it leads to his acceptance and sometimes incorporation into the bounds
of the Athenian city, it does not actually equate him with the Athenians. I also argue that in
the works under study there is a constant development of a basic leitmotiv, which reaches
its perfection with Sophocles, who utilizes the ideas of his predecessors, and with his poetic
skill gives a complete form to the leitmotiv. Moreover, based on the idea that in every work
there are traces of earlier ones but also quests for new ways, I suggest some possible
explanations as regards certain choices on the part of the poets which have preoccupied
scholars. Finally, I discuss briefly the question of space (i.e. scenic space) where action is
taking place, in order to show that the choice of space is dictated by the thematic aspects of
each work and the general leitmotiv adopted, on the grounds that the question of space, as
such, finds its completion in Sophocles. | el_GR |
dc.format.type | pdf | el_GR |