Η πόλη της Θεσσαλονίκης κατά την Ύστερη Αρχαιότητα 4ος -7ος αι. μ.Χ.

Η Θεσσαλονίκη αποτέλεσε από την αρχή της ίδρυσής της από τον Κάσσανδρο το 315 π.Χ. μία πόλη με οικονομική και εμπορική δύναμη. Η ανάπτυξη αυτή οφείλεται ως επί το πλείστον στο λιμάνι που δημιουργήθηκε στην πόλη και πρόσφερε δυνατότητες ανάπτυξης εμπορικών σχέσεων. Η Θεσσαλονίκη, επίσης, ακόμα και κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα δεν εμφάνισε ύφεση και συνέχισε να αναπτύσσεται, ακόμη και όταν δεχόταν εχθρικές επιθέσεις από γειτονικούς λαούς. Η περίοδος αυτή μεταξύ του 4ου και 7ου αιώνα υπήρξε η Ύστερη Αρχαιότητα, μία περίοδος που χαρακτηρίζεται από πολλές αναταραχές και αλλαγές. Οι αλλαγές και οι αναταραχές εντοπίζονται και στο πλαίσιο ανάπτυξης της Χριστιανικής θρησκείας, η οποία οδήγησε την πόλη της Θεσσαλονίκης να αποκτήσει ανάμεσα σε πολλούς άλλους χριστιανικούς ναούς και τον ναό του Αγίου Δημητρίου, ένα σύμβολο αυτής μέχρι και σήμερα. Σκοπός, λοιπόν, της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση της ανάπτυξης και των γεγονότων που έλαβαν χώρα στη Θεσσαλονίκη κατά την περίοδο της Ύστερης Αρχαιότητας (4ο – 7ο αιώνα μ.Χ.).