Μυοσκελετικοί τραυματισμοί φυσικοθεραπευτών εργαζομένων σε νοσοκομεία, η περίπτωση του Γ.Ν.Ε. "Θριάσιο"

Abstract

Ιστορικό: Οι φυσικοθεραπευτές είναι επιρρεπείς στην εμφάνιση επαγγελματικών μυοσκελετικών τραυματισμών. Ο χώρος του νοσοκομείου έχει πολλούς παράγοντες κινδύνου, που μπορούν να επιβαρύνουν την παροχή φυσικοθεραπευτικών υπηρεσιών και να φορτίσουν, πέρα από τα φυσιολογικά όρια, το σώμα των φυσικοθεραπευτών. Δεν υπάρχουν στοιχεία για το θέμα στην ελληνική βιβλιογραφία. Σκοπός της μελέτης είναι να διερευνηθεί η συχνότητα και η σοβαρότητα των επαγγελματικών μυοσκελετικών τραυματισμών σε νοσοκομειακούς φυσικοθεραπευτές, συμβάλλοντας στη διερεύνηση των παραγόντων κινδύνου και στις αντιδράσεις των φυσικοθεραπευτών μετά τον τραυματισμό. Δείγμα: Στη μελέτη πήραν εικοσιτέσσερις (24) φυσικοθεραπευτές που εργάζονταν στο Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας «Θριάσιο» τον Μάρτιο του 2015, ήταν πλήρης απασχόλησης και είχαν 2 χρόνια κλινικής εμπειρίας. Μέθοδος: Ένα αυτό-αναφερόμενο ερωτηματολόγιο διανεμήθηκε σε κάθε μέλος του δείγματος. Ανταποκρίθηκε το 96%. Στο ερωτηματολόγιο υπήρχαν ερωτήσεις για το τύπο τραυματισμού, τη σωματική περιοχή, της δραστηριότητες κατά τον τραυματισμό και τις αντιδράσεις των φυσικοθεραπευτών μετά τον τραυματισμό. Αποτελέσματα: Το 65% των φυσικοθεραπευτών στο «Θριάσιο» ανέφεραν επαγγελματικό μυοσκελετικό τραυματισμό. Η περιοχή του σώματος με τη μεγαλύτερη συχνότητα αναφοράς ήταν, η οσφυϊκή μοίρα (47%) και ο καρπός/άκρα χείρα (47%) και ακολουθούσαν ο αυχένας (33%) και ο ώμος (33%). Οι κυριότερες δραστηριότητες που αναφέρθηκαν ως παράγοντες κινδύνου ήταν η επαναλαμβανόμενη κίνηση (60%), η αντίδραση σε απρόβλεπτη ή ξαφνική κίνηση του ασθενή (53%), η ανύψωση και η μεταφορά ασθενών (33%). Οι φυσικοθεραπευτές με τραυματισμό ανέφεραν αλλαγές στις επαγγελματικές συνήθεις. Οι κυριότερες αλλαγές που ανέφεραν ήταν η αποφυγή ανύψωσής ασθενών 53%), η συμμετοχή του λοιπού προσωπικού (47%) και προσαρμογή της εργονομίας (33%). Η πλειοψηφία των φυσικοθεραπευτών ανέφερε πως δεν μείωσε το χρόνο εργασίας με τους ασθενείς, δεν περιόρισε τους χώρους εργασίας εντός του νοσοκομείου και δεν σκέφτεται να αλλάξει επάγγελμα. Συμπεράσματα και συζήτηση: Οι νοσοκομειακοί φυσικοθεραπευτές είναι επιρρεπής στην εμφάνιση επαγγελματικών μυοσκελετικών τραυματισμών εξαιτίας της δια χειρών μετακίνησης των ασθενών. Παρά το γεγονός πως είναι γνώστες των μηχανισμών που προκαλούν τους τραυματισμούς, εξαιτίας των εργωδών καθηκόντων τους έχουν μεγάλα ποσοστά τραυματισμών. θα πρέπει να γίνουν έρευνες που να διερευνήσουν τους μηχανισμούς τραυματισμού και τις στρατηγικές αντιμετώπισης του φαινομένου.