Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της εφαρμογής των Ομοειδών Διαγνωστικών Ομάδων σαν μέθοδος αποζημίωσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Abstract

Εισαγωγή: Η ανάπτυξη του συστήματος ταξινόμησης σε Ομοειδείς Διαγνωστικές Ομάδες (Diagnosis-Related Groups, DRGs) θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα διεθνές φαινόμενο και τα συστήματα DRGs εισήχθησαν διεθνώς για παρόμοιους λόγους, οι οποίοι μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο μεγάλες κατηγορίες: αύξηση της διαφάνειας των υπηρεσιών και η μέτρηση της παραγωγικότητας.. Η κατανόηση των διεθνών εμπειριών στα συστήματα DRG και στα συστήματα πληρωμής των νοσοκομείων με βάση τα DRGs, μπορεί να παρέχει σημαντική πληροφόρηση και στη χώρα μας, η οποία θα μπορέσει καλύτερα να αντιμετωπίσει τις μεταρρυθμιστικές προκλήσεις στον τομέα της Υγείας. Η δημοσιονομική κρίση μας δίνει την ευκαιρία να μεταρρυθμίσουμε στο Σύστημα Υγείας μας, ενώ ταυτόχρονα στα πλαίσια της συμφωνία μας με την ΤΡΟΙΚΑ ενθαρρύνεται η ταξινόμηση των ενδονοσοκομειακών περιπτώσεων με βάση τα DRGs με στόχο την αντικατάσταση του συστήματος πληρωμών στα πλαίσια του νέου συστήματος υγείας. Σκοπός: H αξιολόγηση της εφαρμογής των συστημάτων DRGs σε 4 Ευρωπαϊκές χώρες καθώς και της μεθόδου αποζημίωσης των νοσοκομείων που βασίζεται σε αυτά. Μεθοδολογία: Βιβλιογραφική ανασκόπηση των ευρωπαϊκών εμπειριών και του συστήματος υγείας της Κύπρου μέσω της ανάλυσης επιστημονικών άρθρων από διεθνή περιοδικά, βιβλίων, δελτίων τύπου, εμπεριστατωμένων αξιολογήσεων από αναγνωρισμένους φορείς, καθώς και συλλογή δεδομένων από εθνικές πηγές όπως το Υπουργείο Υγείας, και Οργανισμός Ασφάλισης Υγείας. Αποτελέσματα: Τα πλεονεκτήματα της εφαρμογή των DRGs και των μεθόδων αποζημίωσης με βάση αυτά, μεταξύ άλλων, είναι η αυξημένη διαφάνεια, η αύξηση των δραστηριοτήτων, η συγκράτηση του κόστους των νοσοκομειακών δαπανών, καθώς και η μείωση του χρόνου νοσηλείας και αναμονής. Τα μειονεκτήματα αφορούν κυρίως την εκλεκτική επιλογή των ασθενών, τη λανθασμένη κατάταξη, τις επανεισαγωγές και την πρόωρη εξαγωγή των ασθενών. Δεν παρουσιάζεται σημαντική συσχέτιση μεταξύ της εισαγωγής των συστημάτων και της αποτελεσματικότητας, ενώ η παρακολούθηση και η υποβολή εκθέσεων για την ποιότητα φροντίδας εξακολουθεί να είναι ανεπαρκής. Συμπεράσματα: Οι αρμόδιοι φορείς στην Κύπρο θα πρέπει να επικεντρωθούν στην τάχιστη εισαγωγή του Γενικού Σχεδίου Υγείας και οι ευρωπαϊκές εμπειρίες των DRGs να αποτελέσουν στέρεη βάση για χάραξη μιας στρατηγικής για την αποτελεσματική αξιοποίησή τους.