Το γυναικείο φύλο στην αρχαία τραγωδία: Μήδεια, Κλυταιμνήστρα, Φαίδρα
Επιτομή
Αντικείμενο της συγκεκριμένης μελέτης αποτελεί η δραματική απεικόνιση και η δράση των τραγικών χαρακτήρων της Μήδειας, της Κλυταιμνήστρας και της Φαίδρας, όπως παρουσιάζονται μέσα από τις τραγωδίες Μήδεια, Αγαμέμνων και Ιππόλυτος του Ευριπίδη και του Αισχύλου, αναφορικά με το φύλο τους. Η μελέτη του γυναικείου φύλου και το πώς αυτό παρουσιάζεται μέσα από την Αθηναϊκή τραγωδία αντιστικτικά με την πραγματική εικόνα της γυναίκας της αθηναϊκής κοινωνίας του 5ου αιώνα π.Χ. αποτελεί τον βασικό άξονα διερεύνησης σε μία προσπάθεια ανάδειξης συγκεκριμένων πτυχών της αρχαίας τραγωδίας, που συντελούν στην άποψη, πως ο δραματικός ποιητικός λόγος ως διαμορφωτικό στοιχείο της αθηναϊκής σκέψης, μέσα από τη σύνθεση των ηρωικών μύθων με το αθηναϊκό παρόν, αποτελεί ένα είδος κοινωνικής ανατομίας της παθολογίας των σχέσεων των δύο φύλων, αναδεικνύοντας τις δυσχέρειες της κοινωνικής τους συνύπαρξης στα πλαίσια των αρχών και των αξιών μιας αυστηρά δομημένης πατριαρχικής κοινωνίας. Η παρούσα εργασία βασίστηκε στη χρήση πρωτογενών και δευτερογενών πηγών, δηλαδή στην ανάλυση και ερμηνεία του σώματος των τριών τραγωδιών από το πρωτότυπο και τη μελέτη σχετικής βιβλιογραφίας και αρθρογραφίας Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, που πραγματεύονται ζητήματα σχετικά με την απεικόνιση των σχέσεων των δύο φύλων μέσα στον ποιητικό λόγο της αρχαίας τραγωδίας.