| dc.contributor.advisor | Μπιλάλης, Δημήτριος | |
| dc.contributor.author | Γαρεφαλάκης, Σταύρος | |
| dc.contributor.other | Garefalakis, Stavros | |
| dc.coverage.spatial | Κύπρος | el_GR |
| dc.date.accessioned | 2015-06-30 | |
| dc.date.accessioned | 2015-06-30T11:25:30Z | |
| dc.date.available | 2015-06-30T11:25:30Z | |
| dc.date.copyright | 2015 | |
| dc.date.issued | 2015-06-30 | |
| dc.identifier.other | ΔΠΠ/2015/00031 | el_GR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11128/1876 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές. | el_GR |
| dc.description.abstract | Οι λειτουργίες του εδάφους, το καθιστούν ένα πολύτιμο οικολογικό, κοινωνικό και οικονομικό
πόρο και εν γένει είναι αυτές που προσδιορίζουν την αναγκαιότητα για διαφύλαξή του. Το βασικό
μειονέκτημα του εδάφους, είναι ο αργός μηχανισμός δημιουργίας του, γεγονός που το καθιστά
πρακτικά μη ανανεώσιμο πόρο και επομένως συνίσταται ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά στην
υποβάθμισή του.
Η διάβρωση του εδάφους αποτελεί ένα φυσικό – γεωλογικό φαινόμενο κατά το οποίο λαμβάνει
χώρα η απομάκρυνση της επιφανειακής στρώσης της γης και η μεταφορά της σε άλλα σημεία υπό
τη δράση του νερού ή του αέρα. Η υποβάθμιση του εδάφους εξαιτίας της διάβρωσης εντείνεται με
τις ανθρωπογενείς επιδράσεις μέσω ακατάλληλων εφαρμοζόμενων γεωργικών πρακτικών όπως η
υπερεκμετάλλευση των γεωργικών εκτάσεων, ο τρόπος άροσης, ο τρόπος συγκομιδής, η συμπίεση
από βαριά μηχανήματα, οι πρακτικές εντατικής μονοκαλλιέργειας, η καθώς και η εντατική χρήση
λιπασμάτων και συστημάτων άρδευσης.
Η καταγραφή της κατάστασης των διαβρωτικών φαινομένων του εδάφους από ανθρωπογενείς
παράγοντες, σε συνδυασμό με τους φυσικούς, στην Ελλάδα και στην Κύπρο αλλά και σε
ευρωπαϊκό επίπεδο γενικά, είναι αναγκαία για τη λήψη κατάλληλων μέτρων αντιμετώπισής τους. Η
Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω της Θεματικής Στρατηγικής για το Έδαφος (Soil Thematic Strategy,
COM/2006/231) και της Οδηγίας Πλαίσιο για το Έδαφος (Soil Framework Directive,
COM/2006/232)) προωθεί κώδικες ορθής γεωργικής πρακτικής και τεχνολογίες απορρύπανσης και
προστασίας των εδαφών.
Ο σκοπός της παρούσας διατριβής πλαισιώνεται από τους εξής βασικούς θεματικούς άξονες:
η κατανόηση της οικονομικής, κοινωνικής και οικολογικής σημασίας τους εδάφους,
η παρουσίαση της διαδικασίας διάβρωσης του εδάφους από γεωργικές πρακτικές,
η αποτύπωση της κατάστασης των διαβρωτικών φαινομένων από γεωργικές πρακτικές, στην
Ελλάδα, στην Κύπρο και στην Ευρώπη γενικότερα,
η καταγραφή της στρατηγικής για το έδαφος που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα από
κώδικες ορθής γεωργικής και καλλιεργητικής πρακτικής και τεχνολογίες απορρύπανσης και
προστασίας εδαφών.
Στην Ελλάδα, οι πρακτικές διαχείρισης και διατήρησης των εδαφών είναι αυτές που εντείνουν τα
φαινόμενα υδατικής και αιολικής διάβρωσης που οφείλονται στους εξής παράγοντες:
Τις βροχοπτώσεις μικρής συχνότητας και μεγάλης έντασης σε συνδυασμό με το ξηρό κλίμα.
Το γεωμορφολογικό και τοπογραφικό ανάγλυφο των ορεινών ελληνικών εδαφών με τις
απότομες κλίσεις που υπάρχουν.
Τα ψαθυρά γεωλογικά υλικά που απαρτίζουν τα περισσότερα ελληνικά εδάφη.
Το χαμηλό ποσοστό οργανικής ουσίας των ελληνικών εδαφών που εντείνει τη διαβρωσιμότητά
τους.
Ειδικότερα η Ελλάδα στις περισσότερες περιοχές της, έχει ετήσια απώλεια εδάφους μέχρι και 2 t
ha-1, ενώ παρουσιάζονται και περιοχές της με ετήσια απώλεια εδάφους πάνω από 10 t ha-1.Οι
περιοχές υψηλού κινδύνου διάβρωσης είναι η δυτική Στερεά Ελλάδα, το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου, η ορεινή ζώνη των Ιονίων νήσων, η Κρήτη, τα νησιά του Αιγαίου, η Εύβοια και μέρος της Ηπείρου, Θεσσαλίας και Θράκης. | el_GR |
| dc.format.extent | 108 σ. εικ., 30 εκ. | el_GR |
| dc.language | gr | el_GR |
| dc.language.iso | gr | el_GR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | el_GR |
| dc.subject | Ελλάδα -- Γεωργία -- Διάβρωση εδαφών | el_GR |
| dc.title | Επίδραση της ελληνικής γεωργίας στο φαινόμενο της διάβρωσης των εδαφών | el_GR |
| dc.type | Μεταπτυχιακή Διατριβή | el_GR |
| dc.description.translatedabstract | Soil is a valuable ecological and socio-economic resource according its functions, which identify
the need for its protection and preservation. Soil’s main disadvantage, is the slow rate of its
creation, which makes it practically non-renewable source and therefore special caution with regard
to its degradation is needed.
Soil erosion is a natural - geological phenomenon in which the dissociation of the earths surface
layer and its transference under the pressure of water or wind, takes place. Soil degradation due to
erosion is exacerbated by anthropogenic influences through improper applied agricultural practices
such as over-exploitation of the agricultural land, the way of tillage, the harvesting methods, the
compaction from heavy machines, the intensive monoculture practices and the intensive use of
fertilizers and irrigation systems.
Recording this situation of soil corrosive phenomena, resulting from human activities combined
with physical agents, in Greece, Cyprus and even broadly in the European Union, is required in
order to obtain the appropriate countermeasures. The European Commission through the Thematic
Strategy on Soil (COM / 2006/231) and the Framework Directive on Soil (COM / 2006/232)
promotes codes and principles of proper agricultural practices and remediation technologies for the
protection of soil.
The purpose of this research is stated on the following fundamental pillars:
the understanding of the economic, social and ecological importance of soil
the description of the soil erosion procedures on account of agricultural practices
the appraisal of the current situation of soil corrosive phenomena, resulting from human
activities combined with physical agents, in Greece, Cyprus and even broadly in Europe,
through maps
the strategy promoted by the European Union through codes and principles of proper
agricultural and cultivation practices and remediation technologies for soil protection.
In Greece, the agricultural and conservation practices are those that intensify the effects of water
and wind erosion due to the following:
11
The low frequency and high intensity rainfall along with the dry climate.
The steep slopes in the mountainous Greek lands.
The brittle geologic materials on the Greek territories.
The low percentage of organic substance of Greek territories that intensify their corrosivity.
Specifically in Greece’s most regions the annual soil loss is up to 2 t.ha-1, while others score
annual soil loss more than 10 t.ha-1. The high erosion risk areas are considered to be the Western
Central Greece, the biggest part of the Peloponnesus, the mountainous zone of the Ionian Islands,
Crete Island, the Aegean Islands, Evia and part of Epirus, Thessaly and Thrace. | el_GR |
| dc.format.type | pdf | el_GR |
