Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΦραγκιαδάκης, Γεώργιος
dc.contributor.authorΖιάκκα, Χριστίνα
dc.contributor.otherZiakka, Christina
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2015-06-26
dc.date.accessioned2015-06-26T10:51:47Z
dc.date.available2015-06-26T10:51:47Z
dc.date.copyright2015-05
dc.date.issued2015-06-26
dc.identifier.otherΔΜΥ/2015/00270el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/1868
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΥπόβαθρο. Η αποδοτικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία των νοσοκομειακών μονάδων, η αναβάθμιση της ποιότητας των προσφερομένων υπηρεσιών και ο εξoρθoλογισμός της κατανομής των υπηρεσιών υγείας, είναι ο βασικός στόχος των συγχωνεύσεων υγειονομικών μονάδων στην Ελλάδα. Η ιστορία των συγχωνεύσεων ξεκινά από τη Μ. Βρετανία τη δεκαετία του 1990 και επεκτείνεται συνεχώς στην Ευρώπη. Η αποτελεσματικότητα των συγχωνεύσεων είναι ένα μεγάλο κομμάτι συζήτησης μιας και υπάρχουν αρκετές αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την αποδοτικότητα τους. Στην Ελλάδα, με την ψήφιση του Ν. 4052/2012 έστω και καθυστερημένα, έγινε αλλαγή στη δομή του συστήματος υγείας που ισχύει σήμερα, με στοιχεία την ενιαία διοίκηση, τον προγραμματισμό, το πρόγραμμα προμηθειών και τεχνικές και ενοποιημένες πληροφοριακές υπηρεσίες για το σύνολο των υγειονομικών μονάδων της χώρας. Πέρα όμως από τους οικονομικούς δείκτες υπάρχει ένα τεράστιο ενδιαφέρον κατά πόσο οι συγχωνεύσεις επιδρούν και σε άλλες διαστάσεις του ιατρονοσηλευτικού έργου αλλά και της παρεχόμενης φροντίδας. Σκοπός. Ο σκοπός της μελέτης είναι να μετρηθεί κατά πόσο η συγχώνευση των νοσοκομειακών τμημάτων στην Ελλάδα έχει επηρεάσει την ικανοποίηση στην εργασία του ιατρο-νοσηλευτικού προσωπικού. Επιμέρους. Για να επιτευχθεί το παραπάνω, μετρήθηκε η μεταβολή της ικανοποίησης του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού σε συγχωνευμένες και μη συγχωνευμένες κλινικές, δύο νοσοκομείων του νομού Ηρακλείου. Επίσης ελέγθηκαν δημογραφικοί και επαγγελματικοί παράγοντες που μπορεί να επηρεάζουν την ικανοποίηση. Μέθοδοι. Τα νοσοκομεία Βενιζέλειο-Πανάνειο (συγχωνευμένο) και Περιφερειακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου (μη συγχωνευμένο) είναι τα δύο δημόσια νοσοκομεία του Ηρακλείου που επιλέχθηκαν για την μελέτη. Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό των κλινικών της Ορθοπεδικής, Παιδιατρικής και Χειρουργικής επιλέχθηκαν για τη μελέτη. Το σύνολο του προσωπικού είναι 161 άτομα και οι συμμετέχοντες ήταν 101 ποσοστό συμμετοχής (62,7%). Η εκτίμηση της ικανοποίησης έγινε με την ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου JSS (Job Satisfaction Survey) που κατασκευάστηκαν απόν το P Spector και δημοσιεύθηκε το 1997. Πρόκειται για ένα ερωτηματολόγιο με 36 ερωτήσεις με εννέα (9) υποκλίμακες ικανοποίησης που αφορούν θέματα όπως: “αμοιβές”, “προαγωγή”, “επίβλεψη”, “προνόμια-κίνητρα”, “ανταμοιβές”, “συνθήκες εργασίας”, “συνεργασία”, “φύση της εργασίας και “επικοινωνία”. Επιπλέον με το ερωτηματολόγιο συλλέχθηκαν πληροφορίες που αφορούν βασικά δημογραφικά, επαγγελματικά και οικονομικά στοιχεία. Μετά την χορήγηση αδειών από τα αρμόδια συμβούλια και επιτροπές, τα ερωτηματολόγια δόθηκαν στους ενδιαφερόμενους προς συμπλήρωση. Η στατιστική ανάλυση περιέχει βασικές στατιστικές μεθόδους όπως έλεγχο t-ανεξαρτήτων δειγμάτων, ανάλυση διακύμανσης ενός παράγοντα (one-way ANOVA), έλεγχο συσχέτισης χ2 (Pearson’s χ2 test). Η καταχώριση των δεδομένων έγινε σε τροποποιημένο λογιστικό φύλο EXCEL 2007 για Windows. Η στατιστική ανάλυση έγινε με χρήση του στατιστικού πακέτου IBM SPSS 20.0. Αποτελέσματα. Στο εξεταζόμενο δείγμα δεν παρουσιάστηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές (p>0.05) μεταξύ των δημογραφικών χαρακτηριστικών (φύλο, ηλικία, οικογενειακή κατάσταση) και επαγγελματο-οικονομικών χαρακτηριστικών (επάγγελμα, κατοχή μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών, μισθολογικής κλίμακας, ετών προϋπηρεσίας στην κλινική και στο νοσοκομείο) ανάμεσα στις συγχωνευμένων και μη συγχωνευμένες κλινικές. Η γενική εικόνα που προέκυψε από τη συνολική βαθμολογία (σκορ) κατά JSS δείχνει ότι δεν παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στη μέση τιμή της συνολικής ικανοποίησης ανάμεσα στα δύο νοσοκομεία (t=0,113, df=99, p=0,910). Παρόμοια αποτελέσματα μη σημαντικής διαφοράς (p>0.05) προέκυψαν και για τις υποκλίμακες ικανοποίησης. Οι χαμηλότερες βαθμολογίες ικανοποίησης παρουσιάζονται στις “αμοιβές” (6,7 ± 2,5), τα “προνόμια” (9,4±3,3) τις “συνθήκες εργασίας” (10,0±2,9) και “προαγωγή” (10,1 ± 3,0) και η υψηλότερη για την “επίβλεψη” (18,6 ± 3,7) για το νοσοκομείο Βενιζέλειο. Αντίστοιχες χαμηλές τιμές για το ΠαΓΝΗ παρουσίασαν οι “αμοιβές” (6,7±3,0), η “προαγωγή” (9,2±3,5), τα “προνόμια” (9,4±3,5), οι “συνθήκες εργασίας” (9,4±3,4) ενώ η υψηλότερη παρουσιάστηκε στην “επίβλεψη” (18,0±4,4). Σε ότι αφορά την επίδραση των δημογραφικών και επαγγελματικών παραγόντων επιμέρους διαφορές παρουσιάστηκαν με τους άνδρες να δηλώνουν πιο ικανοποιημένοι 11,0±3,9, στην υποκλίμακα “προαγωγή”, σε σχέση με τις γυναίκες 8,9 ± 2,8 (t=3,02, df=99, p=0.003). Αντίστροφη στατιστικά σημαντική διαφορά υπάρχει (t=-2,85, df=99, p=0.005) στην ικανοποίηση της υποκλίμακας “επίβλεψη” για τις γυναίκες (19,0 ± 3,8) σε σύγκριση με τους άνδρες συναδέρφους (16,5±4,4). Οι νοσηλευτές δείχνουν να έχουν στατιστικά υψηλότερη ικανοποίηση στις υποκλίμακες «μισθός» (7,4±3,4) και «επίβλεψη» (19,2±3,8) σε σχέση με τους ιατρούς («μισθός» 5,9±1,7 και «επίβλεψη» 17,1±4,3). Οι συνθήκες εργασίες δείχνουν στατιστικά σημαντική διαφορά (t=3,10, df=99, p=0.003) με τους νοσηλευτές να έχουν μεγαλύτερη βαθμολογία ικανοποίησης αντί των ιατρών. Τέλος η υποκλίμακα «επικοινωνία» σε σχέση με την προϋπηρεσία στο νοσοκομείο (F=3,06, df=3,97, p=0,032) παρουσιάζει στατιστικά σημαντική διαφορά, χωρίς ωστόσο να υπάρχει μια σαφής γραμμική τάση (αύξηση/μείωση ανάλογη με το χρόνο προϋπηρεσίας). Σε ότι αφορά το προσωπικό που άνηκε στην κλινική κατά την διάρκεια της συγχώνευσης και βρίσκεται και τώρα στην ίδια κλινική (52 άτομα) αυτοανάφερθηκαν ποσοστά 73,1%, 48,1% και 38,5% επιδείνωσης της κατάστασης στις παραμέτρους «αμοιβές», «προνόμια» και «οργανωτική δομή εργασίας» αντίστοιχα. Συμπεράσματα. Από τα αποτελέσματα της μελέτης και με βάση τα συμπεράσματα της ελληνικής και διεθνούς βιβλιογραφίας από αντίστοιχες μελέτες προέκυψαν χρήσιμα συμπεράσματα. Ως συμπέρασμα μπορεί να θεωρηθεί ότι η ικανοποίηση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού (συνολική και των επιμέρους υποκλιμάκων) είναι εξαιρετικά χαμηλή. Επίσης δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στην ικανοποίηση ανάμεσα σε συγχωνευμένες και μη συγχωνευμένες κλινικές. Η χαμηλότατη τιμή ικανοποίησης στην υποκλίμακα μισθός μπορεί να επηρεάζεται όχι τόσο από την εφαρμογή του Νόμου 4052/2012 αλλά από παράλληλες μισθοδοτικές παρεμβάσεις που έγιναν στα πλαίσια της γενικότερης δημοσιονομικής προσαρμογής. Οι «δομικές» παράμετροι της ικανοποίησης όπως «προνόμια», «προαγωγή», «συνθήκες εργασίας» και ανταμοιβές παρουσιάζουν τις χαμηλότερες τιμές ικανοποίησης στο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό κάτι που μπορεί να οφείλεται στην ασύνδετη σχέση μεταξύ εργασίας και απόδοσης. Η ικανοποίηση βελτιώνεται σε παραμέτρους που αφορούν «προσωπικές» παραμέτρους όπως «επίβλεψη», «συνεργάτες» και «φύση της εργασίας» κάτι έχει τονισθεί και σε άλλες μελέτες που έχουν γίνει στον ελληνικό υγειονομικό χώρο. Σε ότι αφορά την επίδραση των δημογραφικών παραμέτρων το φύλο δείχνει να επηρεάζει στατιστικά σημαντικά τις υποκλίμακες «προαγωγή» και «επίβλεψη», χωρίς ωστόσο να μπορεί να δοθεί μια επαρκής εξήγηση από τη βιβλιογραφία. Η ηλικία, και οι προϋπηρεσία στο νοσοκομείο και στην κλινική δεν δείχνουν να επηρεάζουν την ικανοποίηση, εκτός από την επικοινωνία, κάτι που μπορεί να θεωρηθεί ότι έρχεται σε αντίθεση με την γενική εικόνα ότι η ικανοποίηση μειώνεται ανάλογα με τα χρόνια εργασίας. Οι νοσηλευτές δείχνουν υψηλότερη ικανοποίηση σε σχέση με τους ιατρούς στις υποκλίμακες «μισθός», «επίβλεψη» και «συνθήκες εργασίας» κάτι που μπορεί να σχετίζεται με την μείωση της ικανοποίησης του ιατρικού προσωπικού και όχι της βελτίωσης του νοσηλευτικού. Η επίδραση των μισθολογικών κλιμάκων δεν είναι γραμμική για την υποκλίμακα «προαγωγή» Κλείνοντας ως συμπέρασμα η παρούσα διατριβή μπορεί να θεωρηθεί ως μια πρώτη ανάλυση της επίδρασης των ριζικών αλλαγών στο υγειονομικό σύστημα και θα ήταν θεμιτό να συνεχισθεί με μελλοντικές έρευνες.el_GR
dc.format.extent73 σ. εικ., 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΙκανοποίηση επαγγελματιών υγείαςel_GR
dc.subjectSatisfaction health professionalsel_GR
dc.titleΔιερεύνηση ικανοποίησης ιατρονοσηλευτικού προσωπικού μετά την εφαρμογή του νόμου 4052/12: Η περίπτωση του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου (Πα. Γ.Ν. Η) και του Βενιζέλειου-Πανάνειου Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείουel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractBackground. The goal of merging medical units in Greece is the efficient and effective function of hospitals, the upgrade of the offered service quality and the rationalization of the distribution of health services. The history of medical units merging was started in Great Britain in the decade of 90’s and is constantly expanding in Europe. There is an extensive conversation as a number of conflicting opinions on the effectiveness of the medical units meging. In Greece, there was a delayed response, but after the law passage of 4052/2012 there was a change in the structure of the health system, with main characteristics the unified management, planning, procurement policy and the integrated information services for all health units in the country. Apart from the economic indicators, there is a huge interest in what way the mergers affect other dimensions of medical and nursing work and of health care. Purpose. The purpose of the study is to measure whether the merging of hospital departments in Greece has affect the job satisfaction of medical and nursing staff. In order to achieve the above mentioned, the study measures the change in satisfaction of health professionals on merged and non-merged clinics, from two hospitals of Heraklion. Demographic and occupational factors that may affect satisfaction were also examined. Methods. Two hospitals Venizelio-Pananio (merged) and the Regional General Hospital of Heraklion (non-merged) were the two public hospitals of Heraklion which chosen for the study. Health professionals from the Orthopedics, Paediatrics and Surgery clinics were selected for the study. The total number of medical and nursing staff was 161 people and the participants were 101, a participation response of 62.7%. The estimation of satisfaction was measured with the Greek version of the questionnaire JSS (Job Satisfaction Survey), a questioannaire constructed by the P Spector and published in 1997. It is a questionnaire with 36 questions with nine (9) subscales of satisfaction on topics such as: “salary”, “promotion”, “supervision”, “benefits-incentives”, “rewards”, “working conditions”, “cooperation”, “nature of work” and “communication”. Furthermore, the questionnaire was used for collection of information on basic demographic, business and financial parameters. After authorization by the relevant councils and committees, questionnaires were given to stakeholders for completion. The statistical analysis contains basic statistical methods such as t-independent control samples, analysis of variance (one-way ANOVA), association tests χ2 (Pearson's χ2 test). The recording of data was performed in a modified spreadsheet EXCEL 2007 for Windows. The statistical analysis was performed using the package IBM SPSS 20.0. Results. The studied sample did not show any statistically significant differences (p> 0.05) between the demographic characteristics (gender, age, marital status) and professional-economic characteristics (occupation, Master's degree, salary scale, and years of service in the clinic and in the hospital) between the merged and non-merged clinics. The general picture, that resulted from the total JSS score showed no statistically significant difference in mean overall satisfaction among two hospitals (t = 0,113, df = 99, p = 0,910). Similar results were resulted showing non-significant difference (p> 0.05) on the subscales satisfaction. The lowest satisfaction scores are presented in “salary” (6,7 ± 2,5), “privileges” (9,4 ± 3,3) “working conditions” (10,0 ± 2,9) and “promotion” (10,1 ± 3,0) and the higher score was for “supervision” (18,6 ± 3,7) for the hospital Venizelio. Similar low JSS scores were recorded for PaGNI in “salary” (6,7 ± 3,0), “promotion” (9,2 ± 3,5), “privileges” (9,4 ± 3,5), “working conditions” (9.4 ± 3,4) while the highest occurred in “supervision” (18,0 ± 4,4). Regarding the influence of demographic and professional individual differences, men self-reported greater satisfaction 11,0 ± 3,9, in the subscale “promotion”, compared to women 8,9 ± 2,8 (t = 3,02 , df = 99, p = 0.003). Reverse significant difference exists (t=-2,85, df = 99, p = 0.005) in satisfaction of subscale “supervision” for women (19,0 ± 3,8) compared to males colleagues (16.5 ± 4,4). Nurses appear to have statistically higher satisfaction in subscales “salary” (7,4 ± 3,4) and “supervision” (19,2 ± 3,8) relative to doctors (salary 5,9 ± 1, 7 and supervision 17,1 ± 4,3). “Working conditions” show a statistically significant difference (t=3,10, df=99, p=0.003) between the nurses have greater satisfaction scores than doctors. Finally subscale "contact" in working years in the hospital (F = 3,06, df = 3,97, p = 0,032) shows a statistically significant difference, but without a clear linear trend (increase/decrease in proportion to the length of service). Regarding personnel worked in the clinic during the meging and they are still working in the same clinic (52 people) reported percentages 73.1%, 48.1% and 38.5% deterioration of the parameters "salary" "privileges" and "organizational work structure" respectively. Conclusions. From the study resuls and articles based from of the Greek and international bibliography of relevant studies useful conclusions emerged. As a conclusion it can be considered that the satisfaction of health professionals (total and individual subscales) is extremely low. Also, no significant differences were observed in satisfaction between merged and non-merged clinics. The lowest satisfaction score in subscale “salary” can not be considered that affected by the implementation of Law 4052/2012, but affected from parallel reductions made as part of broader fiscal consolidation. The "structural" aspects of satisfaction as "privileges", "promotion", "working conditions" and rewards have the lowest satisfaction rates at health professionals which can be due to the disconnected relationship between work and performance. The total Satisfaction score is improved for parameters relating to "personal" parameters such as "supervision", "collaborators" and "nature of work" something has recorded in other studies carried out in the Greek healthcare facility. About the influence of demographic parameters, sex seems to affect significantly the subscales “promotion” and “supervision”, but a sufficient explanation can not be given from the literature. Age, and work experience in hospital and clinic seem to not affect the satisfaction, besides “communicating”, which may be considered inconsistent with the general picture that satisfaction is reduced by years of work. The nurses show a higher satisfaction compared with doctors in the subscales "salary", "supervision" and "working conditions" which may be associated with decreasing satisfaction of medical personnel and not the improvement of nursing. The relation of wage scales was not proportional with the subscale “promotion”. In conclusion this thesis can be seen as a first analysis of the impact of the radical changes in hospital personel and would be legitimate to continue with future investigations.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής