Διοίκηση και ηγεσία στους δημόσιους οργανισμούς: Η περίπτωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Η ηγεσία στην εκπαίδευση αποτελεί ένα βασικό μέσο για την επίτευξη των στόχων των σχολικών μονάδων. Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια πλήττεται από μια χρηματοοικονομική κρίση, η οποία είχε επιπτώσεις στην πολιτική λειτουργίας και οργάνωσης των εκπαιδευτικού συστήματος. Υπό αυτό το πρίσμα, κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική η άσκηση της κατάλληλης διοίκησης και ηγεσίας ώστε να αντιμετωπίζονται οι συνεχείς προκλήσεις που αναδεικνύονται κατά τη διάρκεια της κρίσης με στόχο την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων και την ενίσχυση της επίδοσης των μαθητών σε συνδυασμό με τους συνολικούς στόχους που θέτουν οι σχολικές μονάδες. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να καταγράψει τις απόψεις του εκπαιδευτικού προσωπικού των σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του ν. Ηλείας (Γυμνάσια – Λύκεια) σχετικά με το στυλ ηγεσίας και τα στοιχεία εκείνα που κρίνουν ότι υπάρχουν ή πρέπει να χαρακτηρίζουν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην περίοδο κρίσης τη διοίκηση και την ηγεσία των σχολικών μονάδων ώστε να επιτυγχάνονται αυτοί οι στόχοι. Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη σε ένα δείγμα εκπαιδευτικών με την εφαρμογή δειγματοληψίας ευκολίας. Στην έρευνα συμμετείχαν 70 εκπαιδευτικοί γυμνασίων και λυκείων του Νομού Ηλείας. Το δημοκρατικό στυλ ηγεσίας βρέθηκε το κυρίαρχο στυλ ηγεσίας που εφαρμόζεται και επιθυμείται από τους εκπαιδευτικούς να εφαρμόζεται στις συγκεκριμένες σχολικές μονάδες. Επιπλέον, η κατανεμημένη ηγεσία είναι το στυλ ηγεσίας που υφίσταται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με έντονο το στοιχείο εμπλοκής των εκπαιδευτικών στη λήψη αποφάσεων και γενικότερης συνεισφοράς στην επίτευξη των στόχων. Ο ρόλος του διευθυντή είναι να αντισταθμίζει τη γραφειοκρατία με την προώθηση δημοκρατικών στοιχείων, τα οποία δεν μπορούν να εφαρμοσθούν καθολικά αλλά η κατανεμημένη ηγεσία εμβαθύνει σε αυτά. Παράλληλα, κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό από τους εκπαιδευτικούς να προωθηθεί περισσότερο το μετασχηματιστικό στυλ ηγεσίας, το οποίο συμβάλλει στη βελτίωση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας του σχολείου. Κατά τους εκπαιδευτικούς, η διοίκηση της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευση πρέπει να επικεντρώνεται στις δεσμεύσεις και τις ικανότητες των εκπαιδευτικών του οργανισμού, οι οποίοι υιοθετώντας το όραμα του διευθυντή-ηγέτη μπορούν να παρακινηθούν και να συμβάλουν σημαντικά στην επίτευξη των στόχων των σχολικών μονάδων και την αντιμετώπιση των συνεχών προκλήσεων που προκαλεί η οικονομική ύφεση που διέπει την Ελλάδα.