Μέτρηση ικανοποίησης εργαζομένων στα κέντρα εξυπηρέτησης του πολίτη και παράγοντες παρακίνησης

Η παρούσα διατριβή μελετά το φαινόμενο της ικανοποίησης και παρακίνησης του ανθρώπινου δυναμικού στα Κέντρα Εξυπηρέτησης του Πολίτη. Κυριότερος στόχος, αφού γίνει μελέτη των διαφόρων θεωριών εργασιακής ικανοποίησης και παρακίνησης, να καταδείξει μέσω της έρευνας αφενός τον βαθμό ικανοποίησης των εργαζομένων στα ΚΕΠ και αφετέρου να εντοπίσει τους παράγοντες που τους παρακινούν υπό την παρούσα οικονομική κατάσταση.

Τα Κέντρα Εξυπηρέτησης του Πολίτη δημιουργήθηκαν με στόχο τη δημιουργία μιας νέας κουλτούρας στη δημόσια υπηρεσία με επίκεντρο τον πολίτη. Εξαιτίας του ότι τα ΚΕΠ είναι νεοσύστατα αποφασίσαμε να ερευνήσουμε την ικανοποίηση και την παρακίνηση των εργαζομένων σε αυτά.

Η μέθοδος της έρευνας που ακολουθήθηκε στην εργασία είναι η πρωτογενής, ποσοτική έρευνα με την χρήση δομημένου ερωτηματολογίου με θέμα ικανοποίηση και παρακίνηση των εργαζομένων στα ΚΕΠ το οποίο ετοιμάστηκε από την ερευνήτρια και δόθηκε στους υπαλλήλους όλων των ΚΕΠ.

Από τα ευρήματα της έρευνας προκύπτει ότι οι εργαζόμενοι θεωρούν ως τους σημαντικότερους παράγοντες σε μια ιδανική δουλειά, τη συνεργασία με τους συναδέλφους, τις καλές σχέσεις με τον προϊστάμενο και την αναγνώριση της δουλειά τους. Η αύξηση των κατ’ αποκοπή επιδομάτων, ο έπαινος από τον προϊστάμενο και η ύπαρξη μιας πιο αξιοκρατικής αξιολόγησης θα τους παρακινούσαν περισσότερα ώστε να αποδώσουν καλύτερα στα ΚΕΠ.

Γενικά, οι εργαζόμενοι στα ΚΕΠ δηλώνουν ικανοποιημένοι από την άριστη σχέση τους με τους συναδέλφους και την επικοινωνία τους με τον προϊστάμενο. Δεν είναι όμως καθόλου ευχαριστημένοι με τις ευκαιρίες ανέλιξης που τους δίνονται και τις μισθολογικές απολαβές που λαμβάνουν σε σύγκριση με το έργο που παράγουν.