Εμφάνιση απλής εγγραφής

dc.contributor.advisorΠαναγιωτόπουλος, Χρήστος
dc.contributor.authorΧατζηπετρής, Ιωάννης
dc.contributor.otherChatzipetris, Ioannis
dc.coverage.spatialΚύπροςel_GR
dc.date.accessioned2014-09-12
dc.date.accessioned2014-09-12T09:44:55Z
dc.date.available2014-09-12T09:44:55Z
dc.date.copyright2014-06
dc.date.issued2014-09-12
dc.identifier.otherΔΜΥ/2014/00246el_GR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11128/1730
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.el_GR
dc.description.abstractΕισαγωγή: Το άγχος και η κατάθλιψη αποτελούν δύο από τα σημαντικότερα προβλήματα που ταλαιπωρούν μία μεγάλη μερίδα του γενικού πληθυσμού. Ειδικά για τους νοσηλευτές, αυτά είναι ιδιαίτερα εμφανή, αφού μελέτες που έχουν κατά καιρούς ασχοληθεί με τα συγκεκριμένα θέματα έχουν αποφανθεί ότι η συγκεκριμένη ομάδα πληθυσμού υποφέρει από ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Παρόλα αυτά, τα προβλήματα αυτά δεν έχουν διερευνηθεί στην Κύπρο, γεγονός που φαίνεται να δημιουργεί ερευνητικό κενό. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση των επιπέδων άγχους και κατάθλιψης μεταξύ των νοσηλευτών που εργάζονται σε δημόσια και κοινοτικά νοσηλευτήρια της Κύπρου. Η μελέτη επικεντρώθηκε ειδικά στη διερεύνηση των επιπέδων αυτών καθώς επίσης και τη διερεύνηση της πιθανής συσχέτισης μεταξύ των δύο αυτών παραγόντων. Υλικό – Μέθοδος: Η παρούσα έρευνα διεξήχθη σε πέντε νοσηλευτικά ιδρύματα της Κύπρου μεταξύ Μαΐου και Ιουνίου 2014 και σε αυτήν έλαβαν εθελοντικά μέρος 92 νοσηλευτές. Η συλλογή πληροφοριών έγινε με τη βοήθεια ερωτηματολογίου που χρησιμοποιούσε τη σταθμισμένη για τον ελληνικό πληθυσμό έκδοση της κλίμακας Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Αποτελέσματα: Οι νοσηλευτές φαίνεται να βιώνουν ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης. Σε σχέση με τη διερεύνηση των επιπέδων άγχους που βιώνουν οι συμμετέχοντες, καταγράφηκε δυνατή συσχέτιση μεταξύ της πρόθεσης τους να αλλάξουν θάλαμο κατά τους τελευταίους έξι μήνες και των επιπέδων άγχους που βιώνουν (r = -0.316, p < 0.01). Οι νοσηλευτές του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας και του Νοσοκομείου Αθαλάσσας φαίνεται να διακατέχονται από ψηλά επίπεδα άγχους, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους συμμετέχοντες, που όπως φαίνεται διακατέχονται από αποδεκτά επίπεδα άγχους, ενώ οι νοσηλευτές που απασχολούνται στα Εξωτερικά Ιατρεία και στους Καρδιολογικούς θαλάμους των υπό αξιολόγηση νοσηλευτικών ιδρυμάτων κατέγραψαν τα ψηλότερα ποσοστά άγχους. Σε σχέση με τα επίπεδα κατάθλιψης που βιώνουν οι νοσηλευτές, ποσοστό 64.8% των συμμετεχόντων φαίνεται να εκδηλώνει συμπτώματα πιθανής κατάθλιψης καθώς συγκέντρωσε βαθμολογίες ίσες ή μεγαλύτερες από 8.0/21 στην κλίμακα HADS-D. Σημαντική θετική συσχέτιση (r = 0.312, p < 0.01) παρατηρήθηκε μεταξύ της ηλικίας των συμμετεχόντων και πιθανής εκδήλωσης συμπτωμάτων κατάθλιψης και του νοσοκομείου που εργάζονται οι νοσηλευτές και της πιθανότητας εκδήλωσης συμπτωμάτων κατάθλιψης (r = 0.361, p < 0.01), καθώς επίσης και του θαλάμου στον οποίο απασχολούνται (r = 0.341, p < 0.01). Επιπλέον, συσχέτιση (r = 0.238, p < 0.05) παρατηρήθηκε μεταξύ των χρόνων υπηρεσίας συμμετεχόντων και της μεταβλητής HADS-D. Σε περεταίρω ανάλυση της ηλικίας σε σχέση με τα επίπεδα κατάθλιψης που παρουσιάζουν οι συμμετέχοντες παρατηρήθηκε δυνατή θετική συσχέτιση (r = 0.312, p < 0.01) μεταξύ του θαλάμου στον οποίο εργάζονται και στα επίπεδα κατάθλιψης που βιώνουν, ενώ αντίθετα δε βρέθηκε κάποια συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων κατάθλιψης και του φύλου των συμμετεχόντων. Τέλος, σημαντική θετική συσχέτιση (r = 0.765, p < 0.01) καταγράφηκε μεταξύ των επιπέδων άγχους (HADS-A) που βιώνουν οι νοσηλευτές και των αντίστοιχων επιπέδων κατάθλιψης (HADS-D). Συμπεράσματα: Οι νοσηλευτές θα πρέπει να επιμορφωθούν και να ενημερωθούν για τις αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει το άγχος και η κατάθλιψη. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων αυτών, οδηγώντας με τον τρόπο αυτό στην αμεσότερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των συγκεκριμένων παθήσεων. Τέλος, η έρευνα αυτή καλό θα είναι να επαναληφθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα για τη διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των αλλαγών που οι διοικήσεις των νοσηλευτηρίων θα εφαρμόσουν για την αντιμετώπιση και τη μείωση των επιπέδων άγχους και κατάθλιψης που βιώνουν οι νοσηλευτές τους, προβαίνοντας παράλληλα στις κατάλληλες τροποποιήσεις αν αυτό κριθεί ως αναγκαίο.el_GR
dc.format.extent101 σ. εικ., 30 εκ.el_GR
dc.languagegrel_GR
dc.language.isogrel_GR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessel_GR
dc.subjectΆγχοςel_GR
dc.subjectΚατάθλιψηel_GR
dc.subjectΝοσηλευτικό προσωπικόel_GR
dc.subjectAnxietyel_GR
dc.subjectDepressionel_GR
dc.subjectNursing staffel_GR
dc.titleΕπίπεδα άγχους και κατάθλιψης των νοσηλευτών των δημόσιων νοσηλευτηρίων της Κύπρουel_GR
dc.typeΜεταπτυχιακή Διατριβήel_GR
dc.description.translatedabstractBackground: Anxiety and depression are two of the most important problems that are diagnosed in the general population. Studies have shown that these rates are higher amongst nurses. Despite this, not many studies were conducted which investigate anxiety and depression levels among Cypriot nurses. Aim: The aim of this study was to investigate anxiety and depression levels amongst nurses that work in public hospitals of Cyprus. Method: This study was conducted between May and June 2014 in five public hospitals of Cyprus. 92 nurses took place in the study. Data was collected using a questionnaire using the Greek version of Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS). Results: Nurses seem to suffer from very high anxiety and depression levels. Strong relation was identified between participants’ intention to change ward and high anxiety levels (r = -0.316, p < 0.01). Nurses of the Nicosia General Hospital and Athalassa Hospital seem to suffer from high anxiety levels, while nurses working in Outpatients and Cardiology wards seem to have the highest anxiety levels. 64.8% of the participants seem to suffer from depression. Strong correlation was identified between age and depression levels (r = 0.312, p < 0.01). The hospital they work (r = 0.361, p < 0.01), the ward (r = 0.341, p < 0.01) and work experience (r = 0.238, p < 0.05) seem to be also related with depression levels. Finally, strong correlation was identified between anxiety and depression levels of the participants (r = 0.765, p < 0.01). Conclusion: Nurses should be educated for these problems, which will result in increasing the effectiveness of their treatment, and in healthiest staff, something that will result in better quality of life of their employees and an increase of the hospital’s productivity. Finally, once the appropriate programs have been introduced, this study should be repeated so as to evaluate the effectiveness of these programs and whether the anxiety and depression levels experiences by the nurses have been reduced, or if they need to be amended so as to meet their goals.el_GR
dc.format.typepdfel_GR


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής