Αισθητική και αισθήσεις στον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου

Abstract

Από την αρχαιότητα έως σήμερα, ο ρόλος των αισθήσεων και η ιεραρχική τους κατάταξη έχουν τη δική τους ιστορία στο φιλοσοφικό στοχασμό.

Η Αναγέννηση είναι μια εποχή κατά την οποία οι αισθήσεις κατέχουν σημαντικό ρόλο και οι απόψεις του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη έχουν επηρεάσει καθοριστικά τους περισσότερους από τους μετέπειτα θεωρητικούς. Για το λόγο αυτό στην παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή γίνεται αναφορά σε κάποιες από τις βασικότερες αντιλήψεις αυτών των φιλοσόφων, καθώς και σε ορισμένους από τους μετέπειτα, προκειμένου να διαφανεί η σύνδεση Αρχαιότητας με Αναγέννηση και τελικά με τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου.

Πολύ συχνά γίνονται αναφορές στη βιβλιογραφία για τις οφειλές του Κορνάρου στην αναγεννησιακή αισθητική, αλλά μέχρι σήμερα δεν υπάρχει κάποια μελέτη που να αναφέρεται συστηματικά στο θέμα αυτό, παρά το γεγονός ότι το θέμα των αισθήσεων (ή/και του αποκλεισμού τους) στην πρώιμη σύγχρονη λογοτεχνία έχει κεντρική θέση τα τελευταία χρόνια στη διεθνή βιβλιογραφία, χωρίς, όμως, ανάλογη έμφαση στην αντίστοιχη ελληνική.

Στόχος, επομένως, της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να ανιχνεύσει το ρόλο των αισθήσεων στον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου, προκειμένου να διαφανεί ο τρόπος με τον οποίο ο ποιητής αξιοποιεί τις αντιλήψεις της εποχής του περί αισθήσεων και αισθητικής γενικότερα στο έργο του και κατά πόσο συνεχίζει την παράδοση των αναγεννησιακών καλλιτεχνών ή επιφέρει και σε αυτό το θέμα αλλαγές.