Εκπαιδευτικοί και νέο πρόγραμμα σπουδών στα μαθηματικά: Η εφαρμογή μιας μεταρρύθμισης στην ελληνική υποχρεωτική εκπαίδευση

Abstract

Τα πεδία αναπλαισίωσης και ειδικότερα οι λόγοι που παράγονται σε αυτά επι-τρέπουν την κατανόηση της νοηματοδότησης που αποδίδεται σε ένα Πρόγραμμα Σπουδών (ΠΣ) από τους εκπαιδευτικούς. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι σημαντικό να μελετηθούν οι τρόποι με τους οποίους μετασχηματίζονται οι βασικές αρχές ενός νέου ΠΣ στα Μαθηματικά, εξαιτίας των διαφορετικών λόγων από τους οποίους αντλούν οι εκπαιδευτικοί. Οι λόγοι αυτοί αναδεικνύουν το νόημα που αποδίδεται στο περιεχόμε-νο του νέου ΠΣ, καθώς και τον τρόπο που αυτό αναπλαισιώνεται, κατά συνέπεια, και τις συνθήκες υλοποίησής του στην τάξη. Το πλαίσιο υλοποίησης της παρούσας έρευνας συνιστά μια πρόσφατη μεταρ-ρυθμιστική προσπάθεια στην ελληνική υποχρεωτική μαθηματική εκπαίδευση, ενταγ-μένη σε μια γενικότερη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, η οποία αφορούσε την ανάπτυξη νέων ΠΣ. Αξιοποιώντας το θεωρητικό πλαίσιο του Bernstein (2000), η εργασία ε-στιάζεται στον αντίκτυπο αυτής της μεταρρύθμισης στις διαδικασίες αναπλαισίωσης των εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που συμμετείχαν στην πιλοτική εφαρμογή του νέου ΠΣ των μαθηματικών για ένα σχολικό έτος. Ειδικότερα, το ερευ-νητικό πρόβλημα της παρούσας μελέτης αφορά τη διερεύνηση του παιδαγωγικού λό-γου που αναπτύσσουν οι εκπαιδευτικοί για τις τέσσερις βασικές διεργασίες του νέου Προγράμματος Σπουδών των μαθηματικών, με στόχο την αναγνώριση των πεδίων αναπλαισίωσης στα οποία τοποθετούνται προκειμένου να υλοποιήσουν τις διεργασίες αυτές στην τάξη. Το δείγμα αποτέλεσαν 6 εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαί-δευσης, οι οποίοι ανήκαν σε σχολείο πιλοτικής εφαρμογής στη Θράκη. Τα ερευνητι-κά εργαλεία που αξιοποιήθηκαν για τη συλλογή των δεδομένων ήταν η παρατήρηση και η συνέντευξη. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι η νοηματοδότηση και η υλο-ποίηση των μαθηματικών διεργασιών είναι αποτέλεσμα παράλληλων αναπλαισιώσε-ων σε διαφορετικά επίπεδα.