Παρακίνηση-κίνητρα και εργασιακό περιβάλλον. Μελέτη περίπτωσης εργαζομένων στο χρηματοπιστωτικό τομέα

Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να καταδείξει τη σημασία και το ρόλο της παρακίνησης και των κινήτρων στην επίτευξη των οργανωσιακών στόχων σε δείγμα εργαζομέ-νων του ελληνικού τραπεζικού κλάδου. Η παρακίνηση εργαζομένων απασχολεί έντονα τις επι-χειρήσεις και τους ακαδημαϊκούς τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω της καθοριστικής σημασίας που έχει για την επιτυχία της επιχείρησης. Η παρακίνηση των εργαζομένων αποτελεί ένα σύνολο παραγόντων(κινήτρων), οι οποίοι ενεργοποιούν και δραστηριοποιούν δυνάμεις που επηρεάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας και της ποσότητας της εργασίας που προσφέρουν. Η διαδικασία της παρακίνησης είναι η δύναμη που ωθεί τους αν-θρώπους σε συγκεκριμένες ενέργειες με τις οποίες θα φτάσουν στην κατάκτηση των επιδιωκό-μενων στόχων. Στην πράξη η παρακίνηση αναφέρεται στην παροχή κινήτρων στους εργαζόμε-νους, ώστε να αποκτήσουν τη δύναμη, την ώθηση, που θα τους κάνει να συμπεριφερθούν κατά τον επιθυμητό τρόπο, που είναι η επίτευξη των επιθυμητών στόχων.
Τα κύρια συμπεράσματα της εν λόγω διπλωματικής εργασίας κατέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι , θέλουν να εργάζονται σε ένα χώρο με χαρακτηριστικά το σεβασμό, τη δικαιοσύνη, την εμπι-στοσύνη από προϊσταμένους, τις καλές συνθήκες εργασίας και στόχος του οργανισμού είναι να χρησιμοποιεί πρακτικές που να προσελκύουν και να διατηρούν άρτια εκπαιδευμένους με προ-σόντα εργαζομένους. Αυτό γίνεται διότι στην ουσία το ανθρώπινο κεφάλαιο δημιουργεί συγκρι-τικό πλεονέκτημα που δύσκολα αντιγράφεται από τον ανταγωνισμό και επομένως πρέπει να δί-νονται στους εργαζόμενους τα κατάλληλα κίνητρα και να τους παρέχεται η δυνατότητα να ανα-πτύσσουν τις ικανότητές τους.