Διαχείριση κρίσεων. Ο βαθμός ετοιμότητας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κύπρου

Τα τελευταία χρόνια είναι κοινά παραδεκτό παγκοσμίως η έξαρση, η ένταση και η συχνότητα εμφάνισης καταστροφών που δημιουργούνται από φυσικά, ανθρωπογενή ή τεχνολογικά αίτια. Κατά τη διάρκεια διαχείρισης τέτοιων περιστατικών, όπως δασικών πυρκαγιών, πλημμυρών, σεισμικών καταστροφών και τρομοκρατικών ενεργειών αναδεικνύεται συνεχώς η βελτίωση της ικανότητας αντιμετώπισής τους από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Η σφοδρότητα και η πολυπλοκότητα των φαινομένων αυτών ολοένα και αυξάνεται λόγω της πολυσύνθετης μορφής των σύγχρονων κοινωνιών.
Για αυτούς ακριβώς τους λόγους αλλά και λόγω της διαπιστωμένης αδυναμίας των χωρών να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τις πιο πάνω καταστροφές, που τις περισσότερες φορές οδηγούν σε κρίσεις, οι υπηρεσίες αντιμετώπισης άρχισαν να αναζητούν τρόπους προκειμένου να λαμβάνουν μέτρα πρόληψης, πρόβλεψης και διαχείρισης κρίσεων και έκτακτων φαινομένων.
Στην παρούσα διατριβή εξετάζεται μέσα από ελληνική και ξένη βιβλιογραφία η Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού και Πόρων, ορισμοί και χαρακτηριστικά της κρίσης, τύποι της κρίσης, αιτίες και ο κύκλος ζωής της κρίσης. Επίσης, γίνεται μια εκτενής αναφορά στη διαχείριση κρίσεων και στην επικοινωνιακή διαχείριση.
Παράλληλα, παρουσιάζεται το Σύστημα Διοίκησης Επεισοδίου και γίνεται μια έρευνα με πρωτογενή συλλογή πληροφοριών με σκοπό να εξεταστεί η ετοιμότητα της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Κύπρου.
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ο βαθμός ετοιμότητας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας βρίσκεται σε πολύ καλά επίπεδα, πάντοτε όμως με αρκετά περιθώρια βελτίωσης της ποιοτικής διαχείρισης και συνεχούς βελτίωσης των διαδικασιών.