Εργασία από το σπίτι: Λειτουργικότητα & αποδοτικότητα

Η τηλεργασία, με τη χρήση των σύγχρονων τεχνολογικών επιτευγμάτων, αποτελεί πλέον μια νέα “κανονικότητα” τόσο στον τρόπο λειτουργίας των οργανισμών όσο και της καθημερινής ζωής των πολιτών.

Σκοπός αυτής της μεταπτυχιακής διατριβής είναι η μελέτη της λειτουργικότητας και της αποδοτικότητας της τηλεργασίας όχι μόνο σε ατομικό αλλά και σε επιχειρηματικό επίπεδο. Η σημαντικότητα αυτής της μελέτης έγκειται στην ποσοτικοποίηση και μέτρηση της βιωσιμότητας της τηλεργασίας, λαμβάνοντας υπόψη πολλαπλά κοινωνικοοικονομικά κριτήρια. Για την υλοποίηση αυτής της μελέτης, χρησιμοποιήθηκε βιβλιογραφική ανασκόπηση και ποσοτική έρευνα που αναπτύχθηκε με στοχευμένο ερωτηματολόγιο για τη συλλογή δεδομένων που σχετίζονται τόσο με τη δια ζώσης όσο και με την εξ’ αποστάσεως εργασία. Τα πρωτογενή δεδομένα αυτής της έρευνας παρουσιάζονται μέσω γραφικών απεικονίσεων με τη χρήση πολλαπλών κοινωνικοοικονομικών κριτηρίων και τεχνικών συνάθροισης καθώς και συγκριτικής αξιολόγησης των αποδόσεων των δύο αυτών μορφών εργασίας.

Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, η λειτουργικότητα της εργασίας από το σπίτι (εξ αποστάσεως) είναι σε υψηλότερα επίπεδα και έχει θετικό αντίκτυπο τόσο στην ποιότητα ζωή όσο και στην ψυχολογία των εργαζομένων. Η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα κυμαίνονται σε χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τη δια ζώσης εργασία. Αυτό φαίνεται να οφείλετε στην μειωμένη παρακίνηση, στα ελλιπή κίνητρα απόδοσης, στην μειωμένη κατανόηση (ενσυναίσθηση) από πλευράς προϊσταμένων, καθώς και στον υψηλό βαθμό εργασιακή εξουθένωσης. Το γενικό συμπέρασμα που απορρέει από την ερεύνα είναι πως υπάρχουν θετικές επιπτώσεις λόγω της εξ αποστάσεως εργασίας σε σημαντικούς τομής όπως η ποιότητα ζωής και η ψυχολογία, όμως τόσο η αποδοτικότητα όσο και η αποτελεσματικότητα κυμαίνονται σε χαμηλότερα επίπεδα.

Εν κατακλείδι, προτείνεται να υιοθετηθεί η υβριδική μορφή εργασίας, καθώς προσφέρει αίσθηση ευελιξίας, η οποία συμβάλει στην καλύτερη ποιότητα ζωής και ψυχολογίας. Ταυτόχρονα οι εταιρίες θα πρέπει να αυξήσουν την παρακίνηση και τα κίνητρα απόδοσης των εργαζομένων ώστε να μπορέσουν να αυξήσουν την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα μέσω των οποίων θα επιτευχθούν οι στρατηγικοί στόχοι των εταιριών.