Αντιστάθμιση κινδύνου με συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης. Μια ανάλυση του χρηματιστηρίου παραγωγών Αθηνών

Abstract

Στην παρούσα εργασία μελετάται και δοκιμάζεται η επάρκεια και η αποτελεσματικότητα της αντιστάθμισης κινδύνου για έναν επενδυτή με την χρήση Συμβολαίων Μελλοντικής Εκπλήρωσης (Σ.Μ.Ε.). Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιούνται οι ημερήσιες τιμές κλεισίματος του FTSE/ASE-20 και οι αντίστοιχες τιμές κλεισίματος των Σ.Μ.Ε. πάνω στον ίδιο Δείκτη για την πενταετία 2008-2012 και εξετάζεται η αποτελεσματικότητα της αντιστάθμισης. Επιλέγονται τα Σ.Μ.Ε. με τον κοντινότερο χρόνο λήξης, και άρα τη μεγαλύτερη ρευστότητα, και με τη μέθοδο της κλασικής γραμμικής παλινδρόμησης (OLS) βρίσκεται ο βέλτιστος λόγος αντιστάθμισης (h*) με τη χρήση του οικονομετρικού προγράμματος EViews 7. Αρχικά, γίνονται διαγραμματικές συγκριτικές απεικονίσεις των λογαριθμικών τιμών των ημερήσιων αποδόσεων του FTSE/ASE-20 και των προθεσμιακών τιμών, καθώς επίσης και συγκριτικές παρατηρήσεις των στατιστικών ιδιοτήτων των ιστογραμμάτων των δύο παραπάνω χρονολογικών σειρών. Στη συνέχεια υπολογίζεται ο βέλτιστος λόγος αντιστάθμισης που φαίνεται να πλησιάζει την τέλεια αντιστάθμιση που είναι και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο συντελεστής προσδιορισμού R2 παίρνει την τιμή 0,9213 που είναι μια πρώτη ένδειξη για την αποτελεσματικότητα του μοντέλου και το h* παίρνει την τιμή 0,912 που είναι κοντά στη μονάδα. Στην αποτελεσματικότητα της αντιστάθμισης συνέβαλε και το γεγονός ότι χρησιμοποιήσαμε Σ.Μ.Ε. με την κοντινότερη λήξη, καθώς και ότι τα Σ.Μ.Ε. αναφέρονταν στον ίδιο Δείκτη (FTSE/ASE-20).