Η διερεύνηση της επίπτωσης της φυματίωσης στο γηγενή πληθυσμό της Λέσβου και σε οικονομικούς και χωρίς έγγραφα μετανάστες κατά την περίοδο 2006-2009

Abstract

Η αύξηση των κρουσμάτων φυματίωσης, την τελευταία εικοσαετία στις αναπτυγμένες χώρες, σε συνδυασμό με το μεταναστευτικό ρεύμα από χώρες με αυξημένη επίπτωση της νόσου, συνδέει την επίπτωση της φυματίωσης με τη μετανάστευση και δημιουργεί ερωτηματικά για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές ελέγχου της νόσου. Σκοπός: Η παρούσα εργασία αποσκοπεί να απαντήσει στα παρακάτω ερωτήματα: 1. Αν είναι αποτελεσματικές οι εφαρμοζόμενες μέθοδοι ελέγχου της φυματίωσης. 2. Ποιοι είναι οι πληθυσμοί υψηλού κινδύνου, τόσο ως προς τη μετάδοση της νόσου όσο και ως προς τη νόσηση από αυτή. 3. Ποια προβλήματα απορρέουν από τις εφαρμοζόμενες μεθόδους θεραπείας. Υλικό και μέθοδος: Η έρευνα είχε αναδρομικό χαρακτήρα και πραγματοποιήθηκε το χρονικό διάστημα από Φεβρουάριο έως Μάιο 2010 και αφορούσε στη συλλογή και αξιολόγηση των στοιχείων, ατόμων που προσήλθαν για έλεγχο τυχόν ύπαρξης φυματίωσης κατά το χρονικό διάστημα 2006-2009, τα οποία τηρούνται στα αρχεία: 1. Του Γενικού Νοσοκομείου Μυτιλήνης. 2. Των Κέντρων Υγείας Άντισσας και Πλωμαρίου Λέσβου. 3. Της Διεύθυνσης Υγείας και Πρόνοιας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Λέσβου. 4. Της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λέσβου και του Λιμεναρχείου Μυτιλήνης. 5. Του Κέντρου Διοικητικής Κράτησης μεταναστών χωρίς έγγραφα στην Παγανή Μυτιλήνης. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν οι καταγραφές που αφορούσαν α) 6.494 έλληνες, β) 1.189 οικονομικούς μετανάστες που ελέγχθηκαν για την ύπαρξη φυματίωσης στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου Μυτιλήνης, γ) 30.857 μετανάστες χωρίς έγγραφα στους οποίους έγινε ακτινολογικός έλεγχος κατά την άφιξή τους στην Μυτιλήνη, δ) 2.780 μαθητές, έλληνες και μετανάστες, οι οποίοι ελέγχθηκαν με ΦΑ (φυματινοαντίδραση Mantux) και ε) 126 άτομα, προσωπικό και τροφίμους της Μονάδας Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων Προσφύγων, στην Αγιάσο Λέσβου. Ευρήματα της εργασίας: Από την εξέταση των στοιχείων της έρευνας βρέθηκαν 112 οικονομικοί μετανάστες και 18 έλληνες με θετική ΦΑ, 25 μετανάστες χωρίς έγγραφα με ευρήματα φυματιώδους μόλυνσης στην ακτινογραφία θώρακος και ταυτόχρονη θετική ΦΑ καθώς και 4 ανήλικοι πρόσφυγες, με θετική ΦΑ. Σε όλους τους παραπάνω, συστήθηκε φαρμακευτική αγωγή αλλά υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι δεν τηρήθηκε από όλους τους μετανάστες. Συμπεράσματα-Προτάσεις: Τα ευρήματα της παρούσας έρευνας καταδεικνύουν την ύπαρξη ικανού αριθμού περιπτώσεων φυματίωσης στη Λέσβο, μικρότερο ποσοστό των οποίων εμφανίζεται στο γηγενή πληθυσμό και μεγαλύτερο στους μετανάστες, γεγονός που τους καθιστά πληθυσμό υψηλού κινδύνου ως προς την μετάδοση και τη νόσηση από τη φυματίωση. Από την έρευνα προκύπτει ότι απαιτείται αναθεώρηση και βελτίωση των πολιτικών ελέγχου και θεραπείας της φυματίωσης που εφαρμόζονται σήμερα στην Ελλάδα σε κεντρικό αλλά και τοπικό επίπεδο. Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί το γεγονός ότι ο έλεγχος των μεταναστών χωρίς έγγραφα στα σημεία εισόδου στην χώρα μας γίνεται με ακτινογραφία θώρακα η οποία δεν μπορεί να διαγνώσει την λανθάνουσα μορφή της νόσου, έτσι ώστε σε συνάρτηση με τη χαμηλή συμμόρφωση στη θεραπεία να είναι υπαρκτός ο κίνδυνος μετάδοσης της νόσου.